Pies Beagle – Opis i Charakterystyka - Co Warto Wiedzieć O Tej Rasie?

Beagle jest znany ze swojego doskonałego węchu. Jest tak czuły, że psy tej rasy są często wykorzystywane do wykrywania narkotyków czy nawet poszukiwania zaginionych osób. Znany z komiksów beagle Snoopy stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych i uwielbianych psich postaci na świecie.

Standard rasy

Beagle jest jedną z popularnych ras psów myśliwskich, znanych z doskonałych zdolności tropowych. Rasa ta została doceniona na całym świecie, a uznanie jej przez FCI 4 kwietnia 1955 roku stanowiło formalne potwierdzenie jej statusu w międzynarodowym środowisku kynologicznym.

Klasyfikacja FCI

Grupa: VI – Psy gończe, posokowce i rasy pokrewne
Sekcja: 1.3 – Małe psy gończe
Numer FCI: 161

Jak wygląda pies beagle?

Beagle to pies o proporcjonalnej, zwartej budowie ciała. Jego sylwetka jest krótka i dobrze umięśniona. Charakterystyczna głowa przyczynia się do uroku tej rasy. Jest proporcjonalna do reszty ciała, niezbyt ciężka ani niezbyt lekka. Czaszka jest lekko wysklepiona, o zaznaczonym stopie i guzie potylicznym. Oczy beagle'a są ciemne, dość duże, ale nigdy wyłupiaste. Wyraz oczu jest przyjazny, wyrażający życzliwość. Uszy długie opadające, osadzone dosyć nisko. Po wyciągnięciu w kierunku kufy powinny sięgać niemal końca nosa. Zwisają, przylegając do policzków. Nos jest szeroki i dobrze rozwinięty. U psów o umaszczeniu tricolor jest zwykle czarny; u tych o umaszczeniu jasnym może mieć jaśniejszy kolor. Kończyny przednie beagle'a są proste i solidne, o okrągłej kości. Palce są zwarte, a pazury krótkie. Kończyny tylne również mocne i dobrze umięśnione. Stawy skokowe znajdują się dość nisko, są równoległe. Ogon jest średniej długości, mocny, osadzony dość wysoko, szablasty. Jego osadzenie tworzy harmonijną linię z resztą ciała. Nie może być nachylony nad grzbietem ani zakręcony, ale powinien być noszony wysoko. Skóra jest elastyczna, przylegająca do ciała. Sierść beagle'a jest krótka i gęsta, co chroni psa przed warunkami atmosferycznymi. Beagle występują w różnych umaszczeniach, takich jak tricolor, biało-czerwone, biało-brązowe lub biało-płowe. Wysokość w kłębie wynosi około 45–50 cm. Przeciętny dorosły beagle w dobrej formie waży około 15–17 kg.

Charakter

Jak większość ras utrzymywanych dawniej w sforach, beagle są bardzo towarzyskie i przyjazne. Są lojalne wobec swoich właścicieli i bardzo lubią z nimi spędzać czas. Są dobrze znane ze swojego ciepłego i przyjaznego podejścia zarówno do członków rodziny, jak i do obcych.  Emanują radością i entuzjazmem. Mają mnóstwo energii i uwielbiają zabawę oraz aktywności na świeżym powietrzu. Potrzebują regularnej aktywności fizycznej, aby pozbyć się nadmiaru energii. Długie spacery, biegi i interakcje na świeżym powietrzu są niezwykle ważne dla ich zdrowia i zadowolenia. Najlepiej sprawdzi się spacer, podczas którego mogą swobodnie biegać i eksplorować. Doskonale radzą sobie w konkursach tropowych, mantrailingu i we wszelkich pracach węchowych. Najlepiej, by miały je zapewnione regularnie. Nie dla nich dziesięciominutowe przechadzki na krótkiej smyczy dookoła bloku! Niewybiegany, niezaspokojony beagle jest sfrustrowany i mimo łagodnego charakteru może zacząć wykazywać agresję, a także zacząć demolować mieszkanie. Ich pozytywne nastawienie i wesołe podejście do życia sprawiają, że są doskonałymi towarzyszami dla aktywnych rodzin. Jako psiaki inteligentne i ciekawe świata, chętnie uczą się nowych rzeczy i są gotowe do wyzwań umysłowych. To sprawia, że mogą być stosunkowo łatwe w szkoleniu, jeśli wykorzystuje się pozytywne i nagradzające metody. Ważne jednak jest zrozumienie ich myśliwskiej natury. Instynkt łowiecki i doskonały węch, a także pewna doza samodzielności sprawiają, że beagle błyskawicznie “zapada się” w świecie zapachów. To może wpłynąć na ich zachowanie na spacerach oraz posłuszeństwo. Chętnie badają nowe miejsca, zapachy i dźwięki na własną rękę. Jeśli opiekun nie jest pewny, że pies zawsze wróci na zawołanie, najlepiej wyprowadzać beagle’a na kilkumetrowej (5–8 metrów), luźnej smyczy.. 
W większości przypadków beagle są przyjazne wobec innych zwierząt, w tym innych psów. Ich naturalna towarzyskość i przyjazny charakter sprawiają, że często dobrze dogadują się z innymi zwierzętami domowymi, zwłaszcza jeśli zostaną odpowiednio socjalizowane.

Wrażenie ogólne

Beagle to prawdziwy mały ogar i stuprocentowy pies myśliwski. Jego wygląd nie pozostawia złudzeń co do jego zwinności, energii oraz zdolności do tropienia. Doskonale odpowiada jego roli jako psa pracującego w terenie, a charakterystyczne cechy anatomiczne dodają mu uroku i osobowości. Doskonale odzwierciedlają jego rolę jako niezastąpionego pomocnika myśliwego.

Beagle szczeniaki - jakie mają potrzeby?

Zrozumienie i spełnienie potrzeb beagle’a to klucz do zbudowania zdrowej i harmonijnej relacji. Podobnie jak szczenię każdej innej rasy, młody beagle wymaga odpowiedniej, zbilansowanej karmy dla szczeniąt dobrej jakości. Warto pamiętać, że potrzebuje on troski, kontaktu z opiekunem, zabaw i aktywności. Ważna jest jednak nauka odpoczynku, młody piesek powinien dużo spać. Warto pamiętać o specyficznym charakterze tej rasy – o jej niezależności i silnym instynkcie. Pewne elementy posłuszeństwa trzeba już wprowadzić w młodym wieku, budując swoją atrakcyjność jako opiekuna i pracując nad bezwzględnym przywołaniem. Tylko biorąc pod uwagę powyższe aspekty, opiekun beagle'a może zapewnić mu pełne, aktywne i szczęśliwe życie.

Co przygotować przed pojawieniem się szczeniaka rasy beagle w nowym domu?

Zanim zabierzesz beagle'a do domu, istnieje kilka istotnych rzeczy, które warto przygotować, aby zapewnić mu wygodę i bezpieczeństwo. Zapewnij maluchowi wygodne legowisko lub kennel odpowiedniej wielkości, gdzie będzie mógł odpoczywać i spać. To ważne miejsce, w którym ma czuć się bezpiecznie i komfortowo. Kup dwie miski – jedną na jedzenie, drugą na wodę. Upewnij się, że są odpowiedniej wielkości i łatwe do utrzymania w czystości. Najlepsze będą miski ze stali nierdzewnej. Wybierz zbilansowaną karmę dostosowaną do jego wieku. Pamiętaj, że prawidłowe żywienie jest kluczowe dla jego zdrowia. Smycz i obroża w odpowiednich rozmiarach muszą pasować do beagle'a. To niezbędne elementy podczas spacerów na zewnątrz. Oprócz standardowej smyczy o długości około 2 metrów, zakup również kilkumetrową linkę. Umożliwi ona naukę przywołania oraz swobodny ruch w bezpiecznych warunkach. Unikaj jednak smyczy automatycznych. Zabawki zapewnią szczeniakowi rozrywkę i stymulację umysłową. Wybierz różnorodne zabawki, takie jak gryzaki, kule-smakule czy maty węchowe. Pielęgnacja i higiena: Do utrzymania higieny i zdrowia psiaka powinieneś mieć szczotkę do czesania sierści, szampon, szczoteczkę do zębów i specjalną pastę. Jeśli planujesz często podróżować z beaglem, warto mieć odpowiedni transporter, który zapewni mu bezpieczeństwo podczas podróży. Skoro już mowa o bezpieczeństwie: przygotuj swoje mieszkanie lub dom, aby był bezpieczny dla szczeniaka. Beagle są wyjątkowo ciekawskie i mogą świerzbić je zęby, więc zabezpiecz dostęp do niebezpiecznych substancji czy przedmiotów. Zabezpiecz dostęp do trujących roślin, sprawdzaj także ogrodzenie w przypadku posiadania ogrodu lub działki. Warto kupić i przeczytać poradnik o rasie, aby lepiej zrozumieć je potrzeby, zachowania i charakter.

Produkty przydatne w pielęgnacji młodego beagle’a

Istnieje kilka produktów, które pomogą utrzymać zdrowie, higienę i wygląd psiaka w jak najlepszym stanie. Wybierz odpowiednią szczotkę do krótkiej sierści beagle'a, która pomoże usunąć martwe włosy i utrzymać sierść w dobrym stanie. Kup specjalne szampony i odżywki przeznaczone dla psów. Choć beagle nie wymagają częstych kąpieli, przeprowadzane od czasu do czasu pomogą utrzymać czystość i zdrowie skóry oraz sierści. Bardzo ważna jest pielęgnacja jamy ustnej, więc zainwestuj w szczoteczkę do zębów dla psów oraz pastę do zębów specjalnie opracowaną dla nich. Systematyczne czyszczenie zębów pomaga zapobiegać chorobom jamy ustnej. Przydatne będą również chusteczki do delikatnego czyszczenia okolic oczu i uszu. Pomogą utrzymać higienę tych obszarów, zapobiegając nadmiernym zanieczyszczeniom i w konsekwencji infekcjom. Przydatną rzeczą są także obcinaczki do pazurów. Warto też nauczyć się, jak bezpiecznie obcinać pazury swojemu psu. Możesz poprosić o pomoc hodowcę lub lekarza weterynarii. Zdecydowanie warto zaopatrzyć się w specjalne łapki do wyciągania kleszczy. Pamiętaj jednak o regularnym zabezpieczaniu pieska przeciwko pchłom i kleszczom.

Pochodzenie i historia rasy beagle

Nazwa rasy "beagle" ma nieco niejasne pochodzenie i może być związana z kilkoma teoriami. Angielskie słowo "beag" oznacza "mały". Beagle były hodowane w mniejszym rozmiarze w porównaniu do innych cenionych ras gończych, co mogło wpłynąć na nadanie im tej nazwy. Inna teoria mówi, że nazwa może pochodzić od francuskiego słowa "begeule", które oznacza "gardło". Polowaniom z beaglami wszak zawsze towarzyszyła wrzawa rozszczekanej sfory… 

Pochodzenie i pierwsi przedstawiciele rasy

Geneza beagle'a może sięgać starożytności, a jego przodkowie mogli towarzyszyć myśliwym już w czasach starożytnych Greków i Rzymian. Te psy miały być wykorzystywane do polowań na małe zwierzęta, takie jak zające i lisy. W okresie renesansu niewielkie gończe zdobyły popularność w Wielkiej Brytanii, gdzie były wysoko cenione za umiejętności w tropieniu i polowaniu. Były selekcjonowane pod kątem cech myśliwskich, takich jak węch i wytrzymałość. Ich stosunkowo mały rozmiar pozwalał im na pracę w trudno dostępnych terenach. Jeden z najbardziej znanych monarchów angielskich, Henryk VIII, utrzymywał sfory beagle, wykorzystując je do polowań na zające. Do innych władców ceniących beagle należeli również inni brytyjscy władcy: Henryk VII, Elżbieta I, Jakub I, a nawet żyjący w XIV w. Edward II. W XVIII wieku beagle stały się szczególnie popularne w Anglii. Rozwinięto różne linie tej rasy, która stała się synonimem angielskiej tradycji myśliwskiej. W 1890 roku powstał angielski Beagle Club. Pięć lat później ustanowiono wzorzec. W XIX wieku beagle trafiły do Stanów Zjednoczonych, gdzie również ich praca w łowisku zyskała uznanie. Wskutek II wojny światowej brytyjska populacja rasy bardzo ucierpiała. Zbiegło się to jednak z prawdziwym boomem na beagle w Stanach Zjednoczonych, co przyczyniło się do utrzymania i rozwoju charakterystycznych cech beagle'a. Beagle stały się popularnymi psami towarzyszącymi w rodzinach na całym świecie. Ich przyjazny charakter, inteligencja i urok sprawiły, że zdobyły sobie serca wielu ludzi. Są również wykorzystywane w różnych dziedzinach, m.in. do wykrywania nielegalnych substancji, takich jak drewno z nielegalnych wyrębów czy zagrożone gatunki roślin i zwierząt. Dzięki niezwykłemu węchowi, są w stanie wykrywać ślady i zapachy, które dla ludzkiego nosa byłyby trudne do wyczucia. Pracują dla służb celnych, wyszukując nielegalne towary w bagażach pasażerów na lotniskach czy w porcie. Często szkoli się je na psy ratownicze do poszukiwania osób zaginionych lub uwięzionych pod gruzami. Mogą być także wykorzystywane jako psy terapeutyczne.

Rozwój hodowli beagle w Polsce

Historia beagle'a w Polsce jest związana z jego rolą zarówno jako rasy psa myśliwskiego, jak i niefortunną "karierą" jako zwierzęcia doświadczalnego. Beagle były wykorzystywane w laboratoriach ze względu na ich wrażliwość, łatwość w utrzymaniu i rozmiar. Używano ich do badań naukowych takich jak toksykologia czy badania medyczne. Sprowadzono je do laboratoriów w latach 70. XX wieku. Obecnie w Polsce beagle są nadal cenione jako psy myśliwskie. Pojawiają się na konkursach tropowców i odnoszą sukcesy. Ich wrażliwość, inteligencja i przyjazny charakter sprawiają, że są popularnymi pupilami. Obecnie można mówić o modzie na beagle w Polsce.

Czy beagle jest drogi w utrzymaniu?

Utrzymanie beagla wiąże się z pewnymi kosztami, które obejmują żywność, opiekę weterynaryjną, kupno lub wymianę koniecznych akcesoriów, itp. Koszty te mogą się różnić w zależności od lokalizacji i indywidualnych potrzeb psa, ale warto być przygotowanym na regularne wydatki związane z podstawowym utrzymaniem psa.

Ile minimalnie wydamy co miesiąc na psa beagle?

Do miesięcznych kosztów utrzymania zalicza się m.in. karmę, opiekę weterynaryjną, szkolenie i ubezpieczenie. Koszty karmy dla beagle'a mogą wynosić średnio od 100 do 300 złotych miesięcznie, w zależności od jakości karmy oraz indywidualnych potrzeb żywieniowych psa. Wizyty u weterynarza, szczepienia, badania profilaktyczne i inne wydatki zdrowotne mogą kosztować od 50 do 150 złotych miesięcznie, w zależności od stanu zdrowia zwierzęcia i jego bieżących potrzeb. Jeśli zdecydujesz się na wykupienie ubezpieczenia zdrowotnego dla psa, może to wpłynąć na koszty. Cena ubezpieczenia wynosi zazwyczaj od 50 do 150 złotych miesięcznie. Koszty szkolenia mogą być zróżnicowane, w zależności od odległości i doświadczenia trenera; średnio wynoszą od 200 do 300 złotych miesięcznie.

Inne koszty związane z posiadaniem psa

Jeśli planujesz wystawianie swojego beagle’a podczas wystaw psów rasowych, konieczne jest opłacenie w oddziale Związku Kynologicznego w Polsce m.in. wydania metryki psa i składki członkowskiej. Różne aktywności rekreacyjne z psem, takie jak agility, dogtrekking, konkursy tropowe czy polowania wymagają nieraz zakupienia specjalnego sprzętu. Udział w zawodach również wiąże się z kosztami, zwykle około kilkudziesięciu złotych plus dojazdy i zakwaterowanie. W razie braku możliwości zapewnienia psu opieki w danym okresie (np. pobyt w szpitalu, wyjazd służbowy), mogą pojawić się koszty związane z wynajęciem opiekuna lub zakwaterowaniem w hotelu dla zwierząt. Trzeba również pamiętać, że pomimo pielęgnacji i opieki zdrowotnej mogą pojawić się nagłe wydatki związane z nieprzewidzianymi wizytami u weterynarza lub leczeniem, gdy pies zachoruje lub dozna urazu. Jeśli zdecydujesz się na kastrację lub sterylizację psa, będą to jednorazowe wydatki chirurgiczne w wysokości zwykle kilkuset złotych.

Zdrowie i pielęgnacja psa beagle

Beagle są ogólnie zdrową rasą, ale, jak w przypadku każdej rasy, mogą być narażone na pewne problemy zdrowotne. Ważne jest, aby potencjalni właściciele byli świadomi tych kwestii i podejmowali odpowiednie środki zapobiegawcze oraz regularnie kontrolowali zdrowie swojego pupila.

Najczęstsze choroby występujące w rasie

Beagle mają skłonność do nadwagi ze względu na ich apetyt i miłość do jedzenia. Z tego powodu bardzo ważne jest, aby kontrolować ich dietę i zapewnić odpowiednią ilość ruchu, aby uniknąć otyłości. Ignorowana może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych, m.in. chorób stawów lub serca. Rasa jest podatna także na pewne schorzenia oczu, takie jak jaskra. Regularne wizyty u weterynarza oraz monitorowanie zdrowia oczu mogą pomóc w wykryciu i leczeniu tego problemu na wczesnym etapie. Zdarzyć się może również padaczka oraz cukrzyca. Co ciekawe, jak podkreślają lekarze weterynarii, problem cukrzycy dotyczy głównie suk. Ze względu na ich długie uszy, beagle są narażone na infekcje uszu. Codzienna higiena i dbanie o ich czystość może pomóc w zapobieganiu tym problemom. Choć nie są uważane za jedną z ras szczególnie narażonych na dysplazję stawu biodrowego i łokciowego, to wciąż istnieje pewne ryzyko wystąpienia tego schorzenia, szczególnie jeśli nie przestrzega się odpowiednich praktyk hodowlanych. Zdarza się także zwichnięcie rzepki. Właściwa selekcja hodowlana, w której rodzice psów są oceniani pod kątem zdrowia stawów biodrowych oraz przeprowadzanie testów genetycznych, może pomóc w minimalizowaniu ryzyka wystąpienia tych problemów u potomstwa. 

Profilaktyka - jak dbać o zdrowie beagle?

Kontrole u lekarza weterynarii z pewnością pomogą monitorować zdrowie psa i wykrywać ewentualne problemy zdrowotne na wczesnym etapie. Jednak również opiekun może podjąć działania na rzecz zminimalizowania ryzyka przynajmniej niektórych problemów. Wybierz odpowiednią karmę dla beagle'a, dostosowaną do jego wieku, aktywności i potrzeb zdrowotnych. Unikaj nadmiernego karmienia i podkarmiania między posiłkami, aby utrzymać go w dobrej kondycji. Beagle są aktywnymi psami i potrzebują regularnej aktywności fizycznej. Zapewnij im codzienne spacery oraz pracę węchową. To pomoże w utrzymaniu równowagi psychicznej psa. Zadba także o relację pomiędzy tobą a twoim zwierzakiem. Beagle pracujący to beagle szczęśliwy! To utrzymuje nie tylko kondycję fizyczną, ale także psychiczną. Codziennie sprawdzaj czystość uszu, dbaj o ich higienę, systematycznie, w miarę potrzeb, obcinaj psu pazurki. Zapewnij również odpowiednią pielęgnację skóry i sierści. Na szczęście w przypadku beagle’a nie jest ona trudna – szczotkowanie wystarczy. Zadbaj o zęby psa poprzez częste szczotkowanie zębów i zapewnienie odpowiednich przysmaków lub zabawek wspomagających zdrowie jamy ustnej. Stosuj preparaty przeciwko pasożytom zewnętrznym i wewnętrznym, takim jak pchły, kleszcze i robaki. To, jak często należy je podawać, skonsultuj z lekarzem weterynarii. A czy można ograniczyć ryzyko problemów dziedzicznych? W pewnym stopniu jak najbardziej. Decydując się na kupno szczeniaka beagle’a, wybierz renomowanego hodowcę, który przeprowadza testy genetyczne i dba o zdrowie rodziców psów.

Codzienna pielęgnacja beagle – czy jest trudna?

Codzienna pielęgnacja beagle'a obejmuje szczotkowanie sierści, sprawdzanie uszu i oczu, regularne obcinanie pazurów oraz utrzymanie aktywności fizycznej. Systematyczne dbanie o higienę (również psychiczną) psa pomoże mu cieszyć się dobrym zdrowiem i długim życiem. Beagle posiadają krótką i gęstą sierść, która zazwyczaj nie wymaga intensywnej pielęgnacji. Szczotkowanie raz lub dwa razy w tygodniu pomoże utrzymać czystość, pozbyć się martwego włosa i minimalizować wypadanie. Ze względu na długie uszy i skłonność do infekcji, sprawdzaj uszy psa pod kątem nadmiernego wydzielania woskowiny, nadmiernej wilgoci czy objawów choroby. Gdy coś cię zaniepokoi, skontaktuj się z lekarzem weterynarii! Czyść uszy przy użyciu specjalnych preparatów, np. chusteczek do pielęgnacji oczu i uszu psa. 

Hodowle Beagle w Polsce (FCI)

Negraland – hodowla mieści się na południu Polski, w miejscowości Strumień. Zajmuje się rasami: beagle, doberman oraz jack russel terrier. Hodowcy kładą nacisk na zdrowie. Psy i szczenięta są członkami rodziny, co nie przeszkadza im w posiadaniu wielu sukcesów wystawowych.
Jodłowa Dolina – hodowla znajduje się w Rybniku. Kładzie duży nacisk na zrównoważoną psychikę hodowanych psów.
Infinity Sun – położona niedaleko Poznania, skupia się wyłącznie na rasie beagle. Kładzie duży nacisk na psychikę oraz zdrowie rozmnażanych przez siebie psów, stąd bardzo starannie dobiera rodziców szczeniąt. Pochodzące z niej psy odnoszą sukcesy w konkursach pracy tropowców.
Swing to Harmony – położona w Lublinie, domowa hodowla prowadzona przez zootechnika i technika weterynarii. Przykłada dużą wagę do prawidłowego odchowu oraz socjalizacji psiaków. Hodowca podkreśla, że zależy mu na stałym kontakcie z opiekunami jego szczeniąt.

Artykuł nie ma charakteru reklamowego powyższych hodowli, podane są jedynie jako przykład reprezentacyjny.

Rasy pokrewne dla beagle

Rasy pokrewne w przypadku beagle’a to przede wszystkim inne rasy myśliwskie lub psy o podobnych cechach fizycznych i charakterystykach. Z pewnością należy do nich harrier. Jest to rasa myśliwska bardzo podobna do beagle’a, również bardzo stara, lecz nieco większa, osiągająca do 53 cm w kłębie. Posiada podobne umiejętności w tropieniu i są przyjaznymi towarzyszami. W XIX wieku ze skrzyżowania obu tych ras, z niewielką domieszką poitevina,  powstał we Francji beagle-harrier. Inną, podobną rasą jest basset hound. Psy te są znane dzięki charakterystycznemu wyglądowi: mają długie uszy i krótkie niczym u jamnika, mocne nogi. Podobnie jak beagle, mają silny węch i choć dziś rzadko używa się ich do polowań, nadal zachowały dużą niezależność, potrzebę ruchu i silny instynkt. Z większych ras z pewnością należy wymienić bloodhounda, znanego z niesamowitego, prawdopodobnie najczulszego w psim świecie węchu. Jego zdolności tropowe są wręcz legendarne. Na liście ras pokrewnych nie może również zabraknąć typowej rasy angielskich gończych, czyli foxhoundów. Rasa ta była używana do polowań na lisy. Podobnie jak beagle, mają dobrze rozwinięty węch i są towarzyskie wobec ludzi. Rzadko jednak są psami do towarzystwa, do dziś zwykle żyją w sforach. Jedna z hipotez na temat pochodzenia beagle’a głosi, że powstały one wskutek selekcji małych foxhoundów.