Cane Corso – lojalny stróż o silnym charakterze: wszystko, co warto wiedzieć o tej rasie

Cane corso to rasa, której nazwa wywodzi się od łacińskiego słowa "cohoros", oznaczającego obrońcę. I rzeczywiście: odwieczną rolą tych potężnych psów było strzeżenie ludzi oraz ich mienia. Długą i fascynującą historię mają te molosy, które znane są na Półwyspie Apenińskim od stuleci. Choć ich obecność w kulturze włoskiej sięga głęboko w przeszłość, to na międzynarodowej arenie popularne stały się dopiero w ostatnich latach, zdobywając serca miłośników psów na całym świecie. W artykule przyjrzymy się bliżej tej wyjątkowej rasie.

Cane Corso: najważniejsze informacje o rasie

Chociaż rasa ta jest niezwykle stara, została ostatecznie uznana przez FCI dopiero w 1996 roku. Została sklasyfikowana w grupie II FCI.

Klasyfikacja Cane Corso wg FCI

Grupa 2: pinczery, sznaucery, molosy, molosy typu górskiego oraz szwajcarskie rasy pasterskie.
Sekcja 1.1: Molosy.
Numer wzorca FCI: 343
Nie podlega próbom pracy.

Wygląd zewnętrzny

Cane corso to pies średniej wielkości do dużego, którego wysokość w kłębie osiąga około 68 cm w przypadku samca. Jego sylwetka nie jest tak ciężka jak u wielu innych molosów, co nadaje mu bardziej dynamiczny i elegancki wygląd. Mimo solidnej budowy, cane corso sprawia wrażenie psa niezwykle silnego, ale jednocześnie zdolnego do szybkiego ruchu w razie potrzeby. Cane corso to pies wyraźnie umięśniony, charakteryzujący się potężną budową ciała. Jego głowa jest duża, typowa dla psów w typie molosa, osadzona na dobrze umięśnionej szyi, co nadaje mu majestatyczny wygląd. Kufa jest wyraźnie krótsza od mózgoczaszki, a jej długość powinna być równa jej szerokości. To ważne, aby nie przypominała kufy buldoga. Pies ten ma potężne szczęki z lekkim przodozgryzem, akceptowany jest również zgryz cęgowy. Nos cane corso jest duży, czarny, o rozwartych nozdrzach. Wargi są umiarkowanie obwisłe, co dodaje mu charakterystycznego wyrazu. Oczy cane corso są średniej wielkości, owalne i najlepiej, aby były ciemne, dopasowane do umaszczenia psa. Cane corso sprawia wrażenie bystrego i skupionego, co podkreśla jego inteligencję oraz czujność. Uszy rasy cane corso są opadające i mają trójkątny kształt. W przeszłości często obcinano je w taki sposób, aby miały kształt równobocznego trójkąta. W krajach, gdzie kopiowanie psów wciąż jest dozwolone, tradycja ta jest kontynuowana do dziś. Cane corso charakteryzuje się dość grubą skórą, która nie powinna tworzyć fałd, lecz raczej przylegać do ciała psa. Sierść tego psa jest krótka i lśniąca, dodaje mu elegancji. Cane corso może występować w różnych kolorach, takich jak czarny, płowy, pręgowany, ołowiany lub tzw. czerwony jeleni. U psów pręgowanych, płowych oraz czerwonych na pysku widoczna jest czarna maska, która nie sięga powyżej linii oczu. Dopuszczalne są również drobne białe znaczenia na piersi i palcach. 

Charakter Cane Corso

Właściwie ułożony cane corso to pies niezwykle życzliwy i lojalny, który staje się prawdziwym przyjacielem swojej rodziny. Jego relacje z dziećmi są wyjątkowe – wykazuje ogromną cierpliwość i czułość, co czyni go doskonałym towarzyszem najmłodszych domowników. Cane corso nie tylko chroni swoje otoczenie, ale także z radością przyjmuje pieszczoty i bliskość swoich opiekunów. Jego charakter sprawia, że wydaje się idealnym psem rodzinnym, jednakże podstawą jest odpowiednie wychowanie. Właściwe szkolenie i socjalizacja w młodym wieku mają ogromny wpływ na to, jak cane corso będzie się zachowywał się w dorosłym życiu. Jednak cane corso to także pies o twardym charakterze, który wymaga przewodnika rozumiejącego jego potrzeby i naturę. Ktoś, kto podejmuje się opieki nad tą rasą, powinien być stanowczy i konsekwentny, ale również łagodny w swoich metodach. Ważne jest, aby właściciel nie stosował przemocy ani brutalnych metod, lecz budował relację opartą na wzajemnym zaufaniu. Cane corso potrzebuje przewodnika, który potrafi spokojnie nim kierować, wyznaczać jasne granice i stosować pozytywne wzmocnienia. Tylko w takich rękach cane corso wyrasta na psa stabilnego i mądrego, cennego w życiu rodziny, zostając nie tylko ochroniarzem, ale i oddanym przyjacielem.

Cane corso, jako rasa silna i dominująca, w rękach osoby niestabilnej emocjonalnie oraz pozbawionej wiedzy na temat układania psów, może stać się realnym zagrożeniem. Właściwa socjalizacja od początku jest kluczowa, ponieważ wspiera rozwój zrównoważonego charakteru oraz umiejętności interakcji z innymi psami i ludźmi. Ważne jest, aby wybierać hodowlę, w której szczenięta dorastają w towarzystwie innych psów i osób, co sprzyja ich prawidłowemu rozwojowi i umożliwia naukę społecznych norm zachowania. Tylko w odpowiednich warunkach cane corso ma szansę stać się wspaniałym, lojalnym towarzyszem. Izolacja z pewnością mu w tym nie pomoże.

Cane corso to pies, który jest niezwykle wierny i lojalny wobec swojego opiekuna i z pewnością nie chce zawieść jego oczekiwań. Nie lubi samotności, więc musi od małego być uczony, że czasem musi zostać sam. Najlepiej czuje się w towarzystwie swojego opiekuna oraz jego rodziny. Im bliżej, tym lepiej - choćby na kolanach, bo cane corso zapomina czasem, że nie jest małym pieskiem, a swojego pana kocha ponad życie.

Wrażenie ogólne

Cane corso to pies, który na pierwszy rzut oka emanuje elegancją i siłą. Jego majestatyczna postura oraz dobrze umięśnione ciało sprawiają, że wydaje się nie tylko potężny, ale także dumny. Jego spojrzenie zdradza inteligencję i pewność siebie, co czyni go doskonałym stróżem. Wygląd cane corso nie pozostawia złudzeń – to pies, który jest gotowy bronić swojego opiekuna oraz powierzonego mu mienia. Jego silna budowa, szeroki kark i dynamiczne ruchy mówią same za siebie. Mimo swojego przerażającego rozmiaru i siły, nie jest to zwierzę neurotyczne ani agresywne. Właściwie socjalizowany cane corso jest zrównoważony i lojalny, co sprawia, że staje się nie tylko skutecznym obrońcą, ale także wspaniałym towarzyszem. Posiada silny instynkt opiekuńczy, zachowuje spokój i opanowanie w obliczu zagrożenia. Jego elegancki wygląd w połączeniu z potężną sylwetką tworzy obraz psa, który nie tylko cieszy oko, ale także budzi respekt.

Cane Corso: skąd pochodzi? Historia rasy w pigułce

Psy w typie dogowatym są znane na terenie dzisiejszych Włoch od zarania dziejów, a szczególnie cenione były w czasach starożytnych. Rzymianie darzyli je ogromnym uznaniem jako psy bojowe, wykorzystywane nie tylko w armii, ale również na arenach podczas zaciętych walk z gladiatorami. Ich siła i odwaga czyniły je idealnymi towarzyszami w polowaniach na grubą zwierzynę, służyły do ścigania więźniów oraz ochrony mienia. To właśnie te potężne psy dały początek dwóm znanym dziś włoskim rasom molosów, w tym cane corso.

Początki hodowli Cane Corso i pochodzenie rasy

Z biegiem lat wśród włoskich molosów wykształciły się dwa wyraźne typy, które były podstawą współczesnych ras włoskich molosów. Pierwszy z nich charakteryzował się masywniejszą i cięższą budową ciała; jest on przodkiem dzisiejszego mastino napoletano. Drugi typ, lżejszy i bardziej zwinny, był wykorzystywany w polowaniach i stanowił protoplastę cane corso. Niestety obie te populacje ucierpiały w wyniku działań wojennych podczas II wojny światowej, jednak lżejsza odmiana szczególnie mocno odczuła te straty, a jej niewielka ilość przetrwała jedynie w okolicach Apulii na południu Włoch, gdzie z trudem zachowano typ i tradycje hodowlane. 

Rozwój hodowli Cane Corso

Dopiero w latach 80. XX wieku rozpoczęły się planowe prace nad odbudową populacji rasy oraz opracowaniem jej wzorca. Pierwszy standard rasy stworzył hodowca molosów i sędzia międzynarodowy, Antonio Morsioni. Włoscy hodowcy wykazali się niezwykłą determinacją i zaangażowaniem. Ilość psów rosła, a populacja zaczęła się szybko wyrównywać. Wysiłki hodowców przyniosły owoce w postaci uznania rasy przez FCI w 1996 roku. Mimo to cane corso długo pozostawały psami znanymi głównie we Włoszech. Choć znajdowały sympatyków i zwolenników podczas wystaw, włoscy hodowcy nie chcieli wypuszczać swojej rodzimej rasy poza granice kraju. W Polsce pierwsi przedstawiciele cane corso pojawili się pod koniec lat 90. XX wieku.

Cane Corso - szczeniaki i ich potrzeby

Cane corso to rasa psów masywnych i ciężkich, która w okresie wzrostu ma szczególne potrzeby. Właściwe żywienie, oparte na wysokiej jakości karmie, jest podstawą, a także zadbanie o zdrowie stawów młodego psa. Ważne jest, aby szczeniaka nie forsować zbytnią aktywnością, a także unikać częstego chodzenia po schodach, co mogłoby obciążyć jego rozwijający się układ kostno-stawowy. Dodatkowo należy zapewnić mu możliwość poruszania się po różnych powierzchniach, jako że chodzenie jedynie po śliskich nawierzchniach, takich jak płytki, może prowadzić do urazów i problemów z koordynacją. Niezwykle istotną, ale niedocenianą niestety przez właścicieli, jest również potrzeba odpoczynku i snu. Szczeniak musi dużo spać, by rozwijał się prawidłowo.

Praktyczna porada: Chwalenie psa za agresywne zachowania czy stosowanie metod opartych na awersji, dominacji czy przemocy mogą szybko przynieść zgubne rezultaty, odbijając się negatywnie na relacji z pupilem. Zamiast tego, kluczowe jest, aby właściciele koncentrowali się na bezwzględnym odwoływaniu psa (a podstawą jest tu dobra relacja z psem!) oraz stopowaniu niepożądanych zachowań.

Jakie akcesoria warto nabyć przed pojawieniem się Cane Corso w domu?

Przed przybyciem szczeniaka cane corso do naszego domu warto zadbać o odpowiednie akcesoria, które zapewnią mu komfort oraz bezpieczeństwo. Miski na jedzenie i wodę powinny być dość ciężkie, aby szczeniak nie mógł ich przesuwać ani bawić się nimi, co może prowadzić do uszkodzeń lub bałaganu. Najlepszym wyborem będą miski wykonane ze stali nierdzewnej lub ceramiki, które są trwałe i łatwe do czyszczenia. Ponadto nie można zapomnieć o gryzakach, które pomogą w ząbkowaniu naszego pupila. Warto zainwestować w miękkie i naturalne gryzaki, unikając wędzonych, kolorowych produktów z prasowanej skóry oraz dużych, twardych kości, które mogą być niebezpieczne dla delikatnych zębów i żołądka szczeniaka.

Jak każde szczenię, również cane corso uwielbia się bawić. Ze względu na ich młody wiek oraz rozwijający się zgryz wybieraj miękkie zabawki, takie jak polarowe szarpaki, maskotki czy gumowe piłki. Należy jednak zwrócić uwagę na jakość i wielkość zabawek, ponieważ nawet jako szczenię cane corso jest silnym psem. Zabawka słabej jakości szybko ulegnie zniszczeniu, a zbyt mała może zostać połknięta, co stanowi zagrożenie dla zdrowia. Dodatkowo warto zaopatrzyć się w różnego rodzaju naturalne przysmaki, które będą bardzo pomocne w nauce pierwszych, prostych komend, takich jak reagowanie na imię. Dzięki nim proces szkolenia stanie się przyjemniejszy zarówno dla psa, jak i dla właściciela.

W każdej wyprawce dla szczeniaka nie może zabraknąć solidnej obroży i smyczy. Ważne, aby były one wytrzymałe, ale niekoniecznie bardzo drogie, ponieważ młody pies szybko rośnie i może z nich wyrosnąć. Dłuższa smycz lub kilkumetrowa linka zapewni psu większą swobodę ruchu podczas spacerów, co jest niezwykle istotne w okresie nauki i oswajania się z otoczeniem. Dzięki temu pies będzie mógł eksplorować świat wokół siebie, a jednocześnie uczyć się podstawowych komend i zachowań.

Szkolenie Cane Corso - dlaczego warto zacząć je jak najwcześniej?

Cane corso to imponująca rasa psów, która od wieków odgrywała kluczową rolę w obronie ludzi oraz ich domostw. Te duże i silne psy są znane ze swojej odwagi i lojalności, jednak w odróżnieniu od psów służbowych, które reagują na rozkazy opiekuna, cane corso podejmuje decyzje samodzielnie, co czyni je bardziej nieprzewidywalnymi. Ze względu na to, że szczenięta tej rasy szybko przekształcają się w potężne, kilkudziesięciokilogramowe zwierzęta, niezwykle ważne jest, aby odpowiednio je ułożyć i zsocjalizować z otoczeniem. Przede wszystkim właściciel musi mieć kontrolę nad psem, co pozwoli na bezpieczne współżycie z rodziną i innymi ludźmi. Otoczenie ma prawo czuć się komfortowo w towarzystwie tak dużego zwierzęcia, dlatego cane corso powinien być dobrze wychowany i potrafić przestrzegać określonych zasad. Również sam pies, dzięki odpowiedniej socjalizacji, powinien być zaznajomiony z różnorodnym środowiskiem, co pozwoli mu czuć się pewnie i zredukować lęk, eliminując jednocześnie ryzyko nadmiernej agresji.
Im wcześniej rozpocznie się wychowanie cane corso, tym lepiej. Łatwiej jest nawiązać bliską relację i wyuczyć posłuszeństwa szczeniaka, który w naturalny sposób podąża za swoim opiekunem, niż buntującego się powoli podrostka. Podrostek ważący 40 kilogramów może być wyzwaniem. Nieułożony cane corso, nawet jeśli nie wykazuje agresji wobec innych ludzi i zwierząt, może budzić strach swoim nieokrzesanym zachowaniem oraz imponującą wielkością. Tego typu sytuacje mogą prowadzić do niepotrzebnych konfliktów, które są zbędne zarówno dla psa, jak i jego właściciela. Dlatego warto zainwestować czas i wysiłek w wychowanie swojego cane corso, aby zapewnić mu harmonijne i bezproblemowe życie.

Cane corso to rasa, która naturalnie cechuje się instynktem obronnym, co czyni ją doskonałym stróżem i towarzyszem. Właściciele powinni jednak pamiętać, że wszelkie treningi wzmacniające agresję wobec ludzi czy innych zwierząt są nie tylko niewłaściwe, ale niebezpieczne. Pewny siebie cane corso, ułożony w atmosferze zaufania i łagodności, nie atakuje bez powodu. Ważne jest, aby unikać sytuacji, które mogą prowokować do agresji, a także stosować spokojne i pozytywne metody szkoleniowe.

Cane Corso - czy utrzymanie psa tej rasy jest drogie?

Cane corso to pies, którego nie można zaklasyfikować do ras najtańszych w utrzymaniu, przede wszystkim z uwagi na jego imponującą wielkość. Największe wydatki związane są z okresem intensywnego wzrostu szczenięcia, kiedy to potrzebuje on nie tylko regularnych wizyt u weterynarza oraz niezbędnych szczepień, ale przede wszystkim sporych ilości wysokiej jakości karmy przeznaczonej dla psów ras dużych. Właściwe odżywianie jest podstawą dla prawidłowego rozwoju i zdrowia, co sprawia, że utrzymanie takiego psa wiąże się z istotnymi kosztami.

Na jakie koszty miesięczne należy się przygotować mając Cane Corso?

Oprócz wyprawki zakupionej na początku, koszty utrzymania cane corso skupiają się głównie na zapewnieniu mu odpowiedniego pożywienia oraz niezbędnej opiece weterynaryjnej. Ze względu na wielkość psa, konieczne są większe dawki leków w przypadku choroby, co sprawia, że wydatki na leczenie nie należą do najtańszych. W związku z tym warto być przygotowanym na ewentualność wydania kilkuset złotych w lecznicy weterynaryjnej w razie potrzeby. To istotny element, z którym każdy właściciel powinien się liczyć.

Jakie jeszcze, rzadsze wydatki mogą się pojawić posiadając Cane Corso?

Cane Corso to niezwykły pies, który dla swojego opiekuna jest gotów zrobić wszystko i chętnie podejmuje się nauki. Regularne szkolenia są bardzo ważne dla budowania silnej relacji oraz rozwijania posłuszeństwa, a treningi z zakresu posłuszeństwa czy obedience dostarczają nie tylko cennych umiejętności, ale również świetnej zabawy. Choć być może nie stanie się orłem w konkurencjach, z pewnością odnajdzie radość w każdej chwili spędzonej na treningu. Cane corso biorą udział w różnych formach szkolenia, w tym obrony sportowej, jednak ważne jest, aby wszystkie zajęcia były prowadzone w sposób, który nie wzmaga ich agresji, a raczej motywuje do współpracy i zabawy. Koszt treningu waha się zazwyczaj od 100 do 150 zł, co jest inwestycją w przyszłość i zdrowe relacje z tym wspaniałym psem.

Zdrowie i pielęgnacja psa Cane Corso - czy to często chorująca rasa? 

Cane corso to rasa psów, która niestety nie charakteryzuje się długowiecznością, przeciętnie dożywają około 10 lat. Mimo krótszego życia, psy te pozostają sprawne i aktywne przez wiele lat. Do najważniejszych problemów zdrowotnych, które mogą dotknąć tę rasę, należy zaliczyć dysplazję stawów biodrowych, łokciowych oraz barkowych. Problemy te powodują ciągły, nierzadko duży ból stawów i kłopoty z poruszaniem się. Ponadto, cane corso może cierpieć na wywinięcie lub podwinięcie powieki. Wiele molosów ma ten problem. Podwinięcie powieki, czyli entropium, polega na tym, że powieka zostaje zawinięta do wewnątrz oka i wciąż jest ono przez nią podrażniane. Z kolei ektropium, czyli wywinięcie powieki, to charakterystyczna opadająca powieka. To również nie służy zdrowiu oczu, które nie wówczas dostatecznie chronione choćby przed zanieczyszczeniami. Poważnym zagrożeniem dla zdrowia tej rasy jest także skręt żołądka, na który są narażone tak samo, jak inne duże psy.

Jak dbać o profilaktykę zdrowia Cane Corso?

Profilaktyka zdrowotna psa to niezwykle ważny aspekt, który należy wprowadzać już od pierwszych dni w nowym domu. Dbanie o małego cane corso nie ogranicza się jedynie do przestrzegania kalendarza szczepień – to także odpowiedzialność za jego codzienną aktywność fizyczną oraz dietę. Jako przedstawiciel dużej i ciężkiej rasy, szczeniak cane corso powinien unikać intensywnego wysiłku oraz skakania. Utrzymywanie go w ruchu po schodach również nie jest wskazane, ponieważ w tym wieku rozwijają się jego stawy, a ich nadmierne obciążanie może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Należy również mieć na uwadze, że jednym z niebezpiecznych zagrożeń dla zdrowia, które mogą zagrażać życiu psa, jest rozszerzenie i skręt żołądka. W przypadku wystąpienia takich komplikacji, czas na interwencję jest bardzo ograniczony, dlatego lepiej jest działać prewencyjnie. Ważne jest, aby pies miał dzieloną dzienną porcję jedzenia na co najmniej dwa mniejsze posiłki, a optymalnie nawet 3-4. Po każdym posiłku należy zadbać o odpoczynek – szaleństwa w tym czasie są absolutnie niedozwolone!

Codzienna pielęgnacja Cane Corso - czy jest trudna?

Pielęgnacja cane corso jest istotnym elementem dbania o zdrowie i komfort tego psa. Pomimo gładkiej sierści, która nie kołtuni się, cane corso intensywnie gubi włosy. Drobne igiełki potrafią się wbić w ubrania oraz meble, co czyni ich usunięcie dość trudnym zadaniem. Aby zminimalizować ten problem, konieczne jest regularne dbanie o sierść psa. Dobrym rozwiązaniem jest spryskanie go odżywką, co nie tylko poprawia kondycję sierści, ale także ułatwia usuwanie martwych włosów. Warto również sięgnąć po specjalną gumową rękawicę, która skutecznie zbiera luźne włosy, sprawiając, że pielęgnacja staje się znacznie łatwiejsza zarówno dla właściciela, jak i dla samego psa.

Hodowle Cane Corso w Polsce (FCI)

Terra Platino - hodowla cane corso i boston terrierów, Bielsko-Biała
Gang Pręgusów - hodowla cane corso z okolic Wrześni
Torros Guardianos - hodowla cane corso i buldogów francuskich, Wągrowiec
Infinity - hodowla cane corso, Końskie
Forza Polonia - hodowla cane corso z Olsztyna.
Artykuł nie ma charakteru reklamowego powyższych hodowli, podane są jedynie jako przykład reprezentacyjny.

Na to zwróć uwagę: Wybierając hodowlę cane corso, kluczowe jest zwrócenie uwagi na badania rodziców w kierunku dysplazji stawów biodrowych i łokciowych, ponieważ te schorzenia mają istotny wpływ na zdrowie i komfort życia psa. Jednak nawet jeśli rodzice są zdrowi, nie można zapominać, że niewłaściwa opieka nad szczeniakiem w okresie jego rozwoju, w tym nieodpowiednia dieta, nadmierny wysiłek fizyczny czy brak regularnego ruchu, mogą prowadzić do rozwoju dysplazji. Dlatego odpowiedzialność za zdrowie pupila spoczywa nie tylko na hodowcy, ale również na jego przyszłym właścicielu.

Rasy pokrewne

Pokrewną rasą do cane corso jest mastino napoletano, czyli mastif neapolitański, który, podobnie jak cane corso, wywodzi się od wspólnych przodków – rzymskich molosów bojowych. Mastino napoletano jest jednak zdecydowanie potężniejszy i masywniejszy. Rasa ta charakteryzuje się dużą ilością luźnej skóry. Najczęściej spotykane osobniki mastino są czarne lub błękitne, jednak wzorzec tej rasy dopuszcza również różnorodne umaszczenia, podobne do tych występujących u cane corso, w tym chociażby jelenią czerwień.

Nieco dalej, ale wciąż spokrewnione z cane corso, są inne rasy europejskich molosów, takie jak brytyjskie buldogi angielskie, mastify oraz bulmastify. Dwie pierwsze rasy mają niewątpliwe korzenie sięgające rzymskich psów bojowych, które towarzyszyły legionom w Brytanii, pełniąc rolę zarówno bojowników, jak i towarzyszy. Bulmastiff z kolei jest wynikiem skrzyżowania buldoga i mastiffa. Każda z nich nosi w sobie dziedzictwo dawnych czasów, podkreślając siłę i charakter europejskich molosów.

Inną rasą, choć pochodzącą z terenów Francji, jest dogue de Bordeaux, znany również jako mastif francuski. Psy te nie należą do największych, jednak również są potężne. Najbardziej charakterystyczną cechą jest ich sierść w odcieniach czerwono-rudych; nigdy nie występują w kolorach czarnym, błękitnym czy pręgowanym.

Cane corso, jako jedna z ras psów o silnym pochodzeniu od rzymskich psów bojowych, ma swoje pokrewieństwo w dobrze znanym rottweilerze. Te niemieckie psy powstały w wyniku krzyżówki rzymskich molosów z lokalnymi psami z terenów obecnej Szwabii. Początkowo rottweilery służyły do zaganiania bydła, wykazując się nie tylko siłą, ale również inteligencją i lojalnością. Obie rasy, mimo różnic w wyglądzie i temperamentach, łączą wspólne korzenie i tradycje, które przez wieki kształtowały ich charakter i umiejętności.