Pies Mops: Mały Pies o Wielkim Sercu. Wygląd, Charakter, Historia

Mopsy należą do starych psich ras, znanych od dawna nawet w Europie. W ostatnich latach przybywa zwolenników zakazu hodowli mopsów i innych ras o krótkim pyszczku, ze względu na problemy z oddychaniem. Czy mopsa warto w ogóle rozważyć jako towarzysza?

Szczegóły rasy Mops

Międzynarodowa Federacja Kynologiczna uznała mopsa w 1966 roku. Oficjalny patronat nad rasą ma Wielka Brytania, jednak prawdziwą ojczyzną tych piesków jest Daleki Wschód, a konkretniej są to Chiny.

Klasyfikacja FCI

Grupa IX - Psy ozdobne i do towarzystwa.
Sekcja 11 - Małe psy molosowate.
Numer FCI: 253.
Rasa nie podlega próbom pracy.

Wygląd zewnętrzny

Mops jest niedużym pieskiem przypominającym nieco buldoga. Jest mocno zbudowany i krępy, o zwartej, kwadratowej sylwetce. Jego budowa powinna wynikać z dobrego umięśnienia, a nie z nadwagi. Wzorzec nie precyzuje wysokości w kłębie mopsa; jego waga powinna oscylować między 6 a 8 kg. Jego tułów jest krótki i prosty, lędźwie i zad mocne, klatka piersiowa dobrze ożebrowana. Duża, ale proporcjonalna do reszty tułowia głowa powinna być okrągła, ale nie jabłkowata, jak np. u rasy chihuahua. Mops należy do ras brachycefalicznych, o skróconej kufie, co nadaje mu charakterystycznego, niepowtarzalnego wyrazu. Występujące na czole zmarszczki nie powinny być nadmierne, zaś fałdka na nosku nie może w żaden sposób utrudniać oddychania psu. Wzorzec podkreśla, że mops ma nos o rozwartych i dużych nozdrzach; nozdrza ściśnięte i zbyt duża fałda na nosie stanowią poważną wadę. Typowym dla rasy zgryzem jest lekki przodozgryz. Oczy tych psów są duże i ogromne, o łagodnym i nieco zatroskanym wyrazie. Nie powinny być nigdy wyłupiaste ani zbyt duże. Uszy są małe i cienkie, bardzo delikatne, różyczkowe lub “w kształcie guzika” - załamane do przodu. Ogon mopsa jest osadzony wysoko i tak noszony, zakręcony i przylegający do biodra. Może być on podwójnie zakręcony, co jest szczególnie pożądane na wystawach. Kończyny mops ma proste i ustawione pod tułowiem, mocne. Łapy nie są zbyt długie ani też kocie, pazury i opuszki zawsze czarne. Standard rasy oraz dobrzy hodowcy kładą nacisk na to, by mops był zdolny do wydajnego i swobodnego ruchu. Prawidłowy, doskonale zbudowany mops jest w stanie poruszać się pożądanym dla tej rasy ruchem, nieco toczącym, określanym przez Brytyjczyków jako rolling movement. Szata jest krótka, miękka i miła w dotyku. Ubarwienie czarne, brzoskwiniowe, płowe lub srebrne. Charakterystyczna dla mopsa jest czarna pręga biegnąca od potylicy aż do ogona.

PRAKTYCZNA PORADA
Mops to mały, krępy piesek przypominający buldoga, który powinien być dobrze umięśniony, nie przekraczając wagi 6-8 kg. Jego głowa powinna być proporcjonalna, nos z rozwartymi nozdrzami, a oczy duże i łagodne. Ważne są również proporcje ogona, uszu i kończyn, które powinny być zgodne ze standardem rasy. Mops powinien być zdolny do swobodnego ruchu, charakteryzującego się lekko toczącym, "rolling movement". Weź pod uwagę te podstawowe elementy oglądając rodziców szczeniaka.

Charakter

Będący dawniej ulubieńcem chińskich cesarzy i dworzan mops zdaje się do dziś o swojej chlubnej przeszłości pamiętać. Jego charakter doskonale oddają takie słowa jak “godność” czy “dostojeństwo”. Z początku dość energiczny i figlarny mopsik z wiekiem dość szybko poważnieje. Nie oznacza to jednak, że można odpuścić sobie jego wychowanie! Mops do perfekcji opanował korzystanie ze swojego własnego uroku, co sprawia, że bardzo szybko to on wychowuje swojego opiekuna, mimo że powinno być raczej odwrotnie… Konsekwencja i zasady są więc wskazane od samego początku. Nie jest to rasa, która zachwyci miłośników intensywnych szkoleń. Mops działa w swoim tempie, jest uparty i dosyć flegmatyczny, ma również własne zdanie co do wykonywania komend. Choć warto i powinno się z nim ćwiczyć, warto skupić się na tych najważniejszych, jak choćby przywołanie, i używać ich wtedy, kiedy jest to konieczne, oczywiście motywując psa. Mops jest inteligentny i sprytny, ale za darmo niekoniecznie chce pracować, trzeba więc wykazać się dużą cierpliwością i łagodnością. Skarcony, potrafi się obrazić i chować urazę. Reprymendami opiekun niczego nie wskóra, poza tym, że mops będzie czuł się głęboko urażony, a przez to zniechęcony do współpracy. To taki przejaw jego godności. Szkoląc go poprzez zabawę, wyłącznie pozytywnymi metodami, można z nim osiągnąć dużo, dużo więcej. Nie będzie jednak nigdy typowym sportowcem. Osoby myślące o agility czy nawet obedience powinny zdecydowanie pomyśleć o innej rasie.
Będąc od wieków psem do towarzystwa, mops bardzo lubi bliskość swojego opiekuna. Jest niezwykle wiernym, oddanym i czułym towarzyszem, który chętnie da się głaskać lub będzie rozweselał swojego właściciela. Z tego powodu jest znakomitym psem towarzyszącym i rodzinnym. Ze względu na swoje niewielkie rozmiary i stosunkowo nieduże potrzeby ruchowe, doskonale odnajdzie się jako przyjaciel osoby starszej czy preferującej styl życia domatora. Nie wolno jednak zaniedbywać spacerów! Mopsy mają skłonność do nadwagi i otyłości, w dodatku są psami jak wszystkie inne - wymagają ruchu i odpowiedniej stymulacji oraz socjalizacji, co zapewnić im może tylko spacer. Jest psem, który dostosowuje się do stylu życia opiekuna, choć miłośnik joggingu raczej powinien rozważyć innego pieska. Pomimo swojej potrzeby bliskości nie jest psem szukającym wciąż uwagi właściciela. Gdy jest on zajęty, mops pójdzie odpocząć na kanapie, mając pana w zasięgu wzroku. Po prostu zaczeka, aż pan znów będzie miał czas na głaskanie, spacer czy też zabawę. Mopsy są psami niezwykle łagodnymi i nieprzejawiającymi agresji. Nie nadają się na psy stróżujące, mimo ich oczywistych powiązań z molosami. Są przyjaźnie nastawione do całego świata. Nie powodują konfliktów z innymi psami podczas spacerów, dobrze dogadują się również z dziećmi, co sprawia, że nadają się również na psy rodzinne. Należy jednak mieć na uwadze, że choć mops dziecku krzywdy raczej nie zrobi, nie każdy rodzaj zabawy jest dla niego odpowiedni. Z tego powodu powinny się one odbywać pod nadzorem rodziców. Pod pewnymi warunkami mops odnajdzie się nawet lepiej w rodzinie pełnej ludzi, gdzie zawsze jest ktoś w domu. Pieski te bardzo źle znoszą samotność. Pozostawione same sobie i odseparowane od towarzystwa ukochanych ludzi czują się bardzo nieszczęśliwe i tęsknią.

Wrażenie ogólne

Mops jest psem krótkim, zwartym i kwadratowym, sprawiającym wrażenie nieco zafrapowanego. Nie powinien jednak sprawiać wrażenia psa grubego, niezdolnego do sprawnego ruchu. Przeciwnie, powinien być żywy i wesoły. Już na pierwszy rzut oka wydaje się miłym psem do towarzystwa i takim jest w rzeczywistości.

Skąd pochodzi rasa psa mops i jaka jest jej historia?

Ojczyzną mopsów są Chiny, gdzie psy o skróconych pyszczkach znane i hodowane są od tysiącleci. Pisał o nich już Konfucjusz. Również w Europie krępe, krótkonose mopsy są znane od wieków.

Początki i pierwsi przedstawiciele rasy

Przodkowie mopsów pochodzą z Dalekiego Wschodu i cieszyli się szacunkiem tamtejszych ludzi. Ich wygląd niewiele różni się od znanych nam dziś współcześnie psów tej rasy. Były one towarzyszami cesarzy, szczególnie popularnymi w czasach dynastii Song (X-XIII w.). Za bezpośredniego przodka mopsów uważa się krótkowłosego, krótkonogiego pieska zwanego Lo-Sze. Do Europy pieski te trafiły za pośrednictwem holenderskich handlarzy, którzy przywieźli je na Stary Kontynent już w XVI wieku. Szybko zdobyły one popularność, o czym świadczyć może fakt, że już w następnym stuleciu były wystarczająco znane, by stać się symbolem tamtejszej Partii Rojalistów.

Rozwój hodowli mopsów

Pod koniec XVII wyjeżdżający do Anglii Wilhelm III Orański (późniejszy król Wilhelm II) zabrał z Niderlandów swoje ukochane mopsy. Można powiedzieć, że mający słabość do psów Anglicy oszaleli na ich punkcie i rasa szybko zaczęła zyskiwać na popularności. Były jednymi z najchętniej nabywanych i hodowanych małych ras. Na brytyjskim dworze wyparły dotychczasowych ulubieńców królewskich - rodzimą rasę karłowatych spanieli, wówczas znanych jako king charles spaniel, w której zresztą domieszka krwi mopsa i innych ras Dalekiego Wschodu również nieco namieszała, doprowadzając do wyodrębnienia się cavalier king charles spaniela i king charles spaniela. Aż do przełomu XIX i XX wieku utrzymywały swój status ulubieńców, znacznie wcześniej też ich sława rozlazła się poza Wyspy Brytyjskie. Podobizny mopsów można znaleźć na obrazach i portretach osiemnastowiecznej arystokracji całego kontynentu, od Francji po Rosję, w również polskiej magnaterii. Grupa mopsów towarzyszyła ponoć dworowi Stanisława Augusta Poniatowskiego, ostatniego króla Polski. Wspomina o nich w swoich dziełach m.in. Ignacy Krasicki. Wszędzie psy te były niezwykle cenne. Jednak to Anglia, a później Wielka Brytania była miejscem, gdzie hodowla rozwijała się najprężniej i to tam można było spotkać najpiękniejszych przedstawicieli rasy. Klub Mopsa został tam powołany w 1882 roku.

Mops - szczeniaki i ich potrzeby

Mops jako szczenię nie jest kłopotliwym domownikiem i nie ma szczególnych potrzeb. Wymaga od swojego opiekuna odpowiedniego żywienia, monitorowania stanu zdrowia, szczepień, spacerów oraz socjalizacji, a także dużo bliskości i troski. W końcu do tego był hodowany od początków swojego istnienia.

Jakie akcesoria będą niezbędne przed pojawieniem się szczeniaka w nowym domu?

Mały mops nie wymaga wymyślnych akcesoriów. Jak każde inne szczenię, wymaga misek na jedzenie i wodę oraz dobrej jakości karmy. Obroża i smycz również należą do niezbędnych akcesoriów, które powinniśmy mieć przed sprowadzeniem pieska do domu. Mops należy do psów ceniących wygodę i bliskość właściciela, więc na miejsce odpoczynku chętnie wybierze miejsce na kanapie tuż obok niego. Warto jednak zadbać o miękkie, miłe i wygodne legowisko, w którym będzie mógł wypoczywać. Dobrym pomysłem jest specjalna mata chłodząca, jeśli nie posiadamy w domu klimatyzacji, a zbliża się lato. Mopsy ze względu na krótki pyszczek źle znoszą upały, warto więc zapewnić im miejsce, gdzie będą mogły się schłodzić. Do pielęgnacji mopsa przyda się szczotka o naturalnym, gęstym włosiu, która pomoże regularnie usuwać wypadające włosy. Sprawdzi się również specjalna, gumowa rękawica z wypustkami. Nie kupuj mat do nauki załatwiania się w domu - lepiej od początku wynoś szczeniaka na dwór co około dwie godziny, zwłaszcza po jedzeniu, piciu, zabawie lub drzemce. W ten sposób szybciej nauczy się załatwiać na trawie.

Socjalizacja i pierwsze dni w nowym domu mopsa

Wyjazd z hodowli do nowego domu jest wielkim przeżyciem dla opiekuna, ale również prawdziwą rewolucją w życiu małego pieska. W pierwszych godzinach warto zapewnić maluchowi spokój i umożliwić mu zwiedzenie nowego miejsca. Ważne, by nie zmuszać do tego naszego mopsika i by mógł zrobić to samodzielnie. Raczej zachęcaj pieska do podchodzenia do ciebie niż zmuszaj do kontaktu. Pyszny smakołyk lub ciekawa zabawka mogą zdać egzamin. Nie przekarmiaj jednak ani nie forsuj pieska. Jeśli w domu są dzieci, powinny zostać nauczone, że szczeniaczek potrzebuje niezbyt szalonych zabaw oraz dużo snu i odpoczynku. Choć mopsy nie mają skłonności do agresji, powinny być socjalizowane tak jak wszystkie inne psy. Socjalizacja ma na celu budowanie nowych, pozytywnych doświadczeń i oswajanie psiaka z różnymi miejscami, ludźmi, zwierzętami i sytuacjami. Wprowadzaj bodźce stopniowo. Jeśli nie masz pewności, jak zrobić to dobrze, skontaktuj się z behawiorystą.

Koszty utrzymania mopsa

Jako niewielki piesek, mops nie jest kosztowny w utrzymaniu. Pod jednym warunkiem: wyboru szczeniaka z dobrej hodowli, która kładzie nacisk na zdrowie psów i planuje pracę hodowlaną, a nie jedynie zysk. Oszczędzenie na koszcie zakupu psa najprawdopodobniej zemści się z czasem - w przypadku mopsa niestety na ogół dość szybko - w postaci częstych i nierzadko drogich wizyt w lecznicy.

Podstawowe koszty miesięczne utrzymania mopsa?

Do podstawowych kosztów miesięcznych utrzymania zdrowego mopsa należy przede wszystkim jego wyżywienie. Dobrej jakości karma kosztuje więcej, nie warto jednak na niej oszczędzać, tym bardziej, że mops jako niewielki pies nie zjada dużo. Innym kosztem są smakołyki, szczególnie jeśli pies jest w ramach nauki często nagradzany. Warto również doliczyć koszt opakowania woreczków na kupy, co stanowi obciążenie budżetu w wysokości od 7 do nawet 30 zł. Odpowiedniej jakości zabawki, akcesoria do pielęgnacji, smycz, obroża czy legowisko będą służyć psu długo i nie ma potrzeby ich częstej wymiany, jeżeli się o nie zadba. Koszty znacznie wzrosną, jeśli pies zacznie chorować lub okaże się, że pewne problemy zdrowotne będą towarzyszyć mu już stale. Kontrole weterynaryjne to zwykle koszt około 50-100 zł; miesięczny koszt opieki weterynaryjnej będzie zależał od stanu zdrowia psa, ich ilości oraz dodatkowej diagnostyki.

Inne koszty związane z posiadaniem psa

Choć mopsy są łagodne i spokojne, również wskutek popełnionych przez właściciela błędów mogą wymagać pomocy behawiorysty. Koszt konsultacji wynosi zwykle około 150 zł, może jednak być tak, że piesek będzie wymagał więcej niż jednej. Do innych kosztów związanych z posiadaniem psa należy doliczyć przede wszystkim zakup nowych akcesoriów, gdy zużyją się poprzednie (obroże, smycze, legowiska, zabawki itd.). Specyficznej pielęgnacji wymagają fałdki i zmarszczki na głowie i nosku mopsa. Choć codzienna pielęgnacja pomaga zapobiegać problemom, trzeba liczyć się również z kosztami akcesoriów do czyszczenia tych miejsc, a także specjalnej pasty i czyścików do zębów. Ponieważ mopsy są narażone latem na przegrzanie, a zimą na przeziębienie, należy uwzględnić koszt zakupu specjalnych mat chłodzących na ciepłe miesiące, zaś na zimne - cenę ubranka, które zapobiegnie marznięciu na spacerze.

NA TO ZWRÓĆ UWAGĘ
Podczas wyboru mopsa istotną kwestią jest jego pochodzenie - warto zainwestować w psa z dobrej hodowli, której priorytetem jest zdrowie psów. Chociaż koszt zakupu może być wyższy, inwestycja w szczeniaka z dobrej hodowli w długim terminie zwykle przynosi oszczędności w postaci rzadszych wizyt w lecznicy. 

Zdrowie i pielęgnacja

Mopsy nie mają dobrej opinii, jeśli chodzi o ich zdrowie. Specyficzna budowa ciała oraz nierzadko nieodpowiednio prowadzona hodowla narażają je na różne problemy zdrowotne. Przed zakupem szczeniaka tej rasy warto nie tylko dobrze wybrać hodowlę, ale również wiedzieć, czego można się po mopsie spodziewać oraz czy i jak można uniknąć problemów.

Choroby uznawane za powszechne w rasie mops

Do powszechnych problemów zdrowotnych mopsach zalicza się przede wszystkim problemy oddechowe, wynikające ze skróconej kufy i często wadliwej budowy nosa (syndrom brachycefaliczny - BOAS, skłonności do przegrzań i przeziębień), problemy okulistyczne (entropium, ektropium, w skrajnych sytuacjach wypadnięcie gałki ocznej, częste urazy gałki ocznej, owrzodzenia czy zapalenie rogówki), problemy związane z aparatem ruchu (dysplazja stawów biodrowych, zwichnięcie rzepki, dyskopatia) oraz skłonność do tycia.
Charakterystyczną cechą mopsów, wynikającą ze skróconej kufy, jest również chrapanie. Nie jest to jednak coś, czemu można zaradzić i nie jest to problem zdrowotny. Mopsy, podobnie jak buldożki francuskie, buldogi angielskie i inne podobne rasy, chrapią. Nierzadko głośno, niektóre więcej, niektóre mniej. Jedynym wyjściem jest albo nauczenie psa spania w innym pokoju, by chrapanie nie było tak słyszalne, albo… przywyknięcie do niego. Mops bowiem z pewnością będzie preferował jednak spanie razem ze swoim ukochanym opiekunem. 

Profilaktyka - jak dbać o zdrowie mopsa?

Ze względu na specyficzną budowę i kształt głowy, mopsy mają skłonności do różnych chorób, stąd ich znajomość oraz profilaktyka jest niezmiernie ważna. Przede wszystkim, należy bardzo starannie podejść do wyboru hodowli. Im więcej czasu na to poświęcimy, tym lepiej. Warto zrobić porządny research poprzez rozmowy z właścicielami, hodowcami czy też odwiedzanie wystaw psów rasowych, a także poczekać na szczenię z odpowiedniego skojarzenia u uczciwego hodowcy, który troszczy się o zdrowie hodowanych przez siebie mopsów. Kupno malucha po zdrowych rodzicach ogranicza ryzyko problemów w przyszłości, należy jednak pamiętać, że nie wyeliminuje ich całkowicie. Nie wolno zapominać, że od momentu odebrania szczenięcia jego zdrowie jest w naszych rękach. Znajomość problemów zdrowotnych typowych dla rasy oraz sposobów radzenia sobie, by zminimalizować ich ryzyko, to ważny element profilaktyki. Ze względu na krótką kufę i często zwężone (wadliwe) nozdrza psy te często mają problemy z oddychaniem, mniej lub bardziej poważne. Staje się to szczególnie niebezpieczne podczas upałów. Z tego powodu nie powinno się pozwalać mopsowi szaleć w upały; krótkie spacery wystarczą mu w ten trudny dla niego okres w zupełności. Należy zadbać o to, by miał gdzie się schłodzić i miał zawsze dostęp do czystej, chłodnej wody. Zimą z kolei mopsy łatwo się przeziębiają, więc w mroźne dni warto założyć im ciepły kubraczek i również skrócić czas spaceru. 
Mopsy mają skłonność do urazów gałek ocznych. Z tego powodu właściciel zawsze powinien zwracać uwagę na otoczenie psa i zawczasu usuwać przedmioty, które mogłyby zranić niedostatecznie chronione przez budowę psa oko. Choć hodowcy podkreślają, że wypadnięcie gałki ocznej u mopsów nie zdarza się często, lepiej uważać na zbyt szalone zabawy oraz nie podnosić nigdy psa za skórę na karku.
Szczególnej troski wymagają fałdki oraz zmarszczki na pyszczku mopsa. Zbierająca się tam wilgoć oraz brud mogą spowodować namnożenie się bakterii, a w konsekwencji podrażnienia czy nawet rany, które w tym miejscu trudno się goją. Z tego powodu należy każdego dnia dbać o higienę tych miejsc, aby uniknąć problemu.
Ze względu na skłonność do problemów ortopedycznych oraz nadwagi właściciel mopsa powinien nigdy nie pozwalać sobie na przekarmianie swojego psa. Nadwaga (nie mówiąc o otyłości) stanowi dla mopsów poważne niebezpieczeństwo i nie warto jej ryzykować dla słodkich oczu psiaka. Zadbany mops w dobrej kondycji może dożyć nawet kilkunastu lat i nie musi cierpieć z powodu niezliczonych problemów zdrowotnych.

Codzienna pielęgnacja Mopsa - czy jest trudna?

O stan skóry i sierści mopsa zadbać bardzo łatwo poprzez usuwanie martwego włosa przy pomocy włosianej, gęstej szczotki lub specjalnej rękawicy. Nie jest to skomplikowane. Zdecydowanie codziennie warto skontrolować stan fałdek i je przeczyścić oraz usunąć wilgoć, aby uniknąć problemów dermatologicznych w tym miejscu.

Psy Mopsy - Hodowle w Polsce (FCI)

Poniżej przedstawiamy kilka przykładowych hodowli mopsów w Polsce. Są to hodowle zrzeszone w FCI. Na podstawie ich działalności możesz zobaczyć jak prowadzi się legalną hodowlę, w której najważniejszy jest dobrostan psów.
Play Mor - hodowla mopsów oraz labrador retrieverów z Ostrowa Wielkopolskiego. Staraniem hodowców są nieprzypadkowe, selekcjonowane skojarzenia psów, mające na celu m.in. zdrowie wyhodowanych szczeniąt. Do hodowli włączają psy ze znanych i dobrze przebadanych linii rasy.
Nam Kha - hodowla mopsów z Giżycka. Jest to nieduża, domowa hodowla, kładąca nacisk na zdrowie, badająca swoje suki pod kątem chorób oraz używająca przebadanych reproduktorów.
Wilkoria - hodowla mopsów oraz charcików włoskich. Prowadzona przez wielką miłośniczkę mopsów. Hodowczyni podkreśla trudność hodowli rasy ze względu na jej problemy zdrowotne i jednym z jej celów hodowlanych jest uzyskanie psów nie tylko pięknych, ale przede wszystkim zdrowych. Znajduje się niedaleko Rzeszowa.

Artykuł nie ma charakteru reklamowego powyższych hodowli, podane są jedynie jako przykład reprezentacyjny.

Rasy pokrewne

Wydawać by się mogło, że rasami pokrewnymi w przypadku mopsa będą buldogi, jako niewielkie molosy. Mops jednak więcej wspólnego ma z innymi pałacowymi rasami Dalekiego Wschodu, takimi choćby jak pekińczyk czy shih tzu, z którymi ma wspólne korzenie oraz niektóre cechy. Wszystkie te trzy rasy były hodowane od co najmniej wieków jako psy towarzyszące, łączy je również dostojeństwo i niezależność, połączona jednak z niezwykłym oddaniem i pragnieniem bliskości swojego opiekuna.