Samoyed – pełen energii i uroku pies o przyjacielskim usposobieniu: najważniejsze informacje o rasie

Nie jest prawdą, że wszystkie rasy psów powstały wskutek krzyżówek – samoyed jest tego doskonałym przykładem. Aż trudno uwierzyć, że ten biały, wyjątkowo puchaty szpic to dzieło srogiej natury. Pochodzący z Syberii, samoyed to niezwykły pies o bogatej historii, który od wieków towarzyszy ludziom jako doskonały towarzysz. Jego unikalny wygląd, radosny charakter oraz niezwykła inteligencja sprawiają, że zyskuje popularność w domach na całym świecie.

Samoyed  - co warto wiedzieć?

Samojed, znany ze swojego przyjaznego usposobienia i charakterystycznego, zwykle białego futra, swoją obecną popularność zawdzięcza w dużej mierze polarnikom i naukowcom badającym rejony bieguna północnego. Pierwszy wzorzec rasy został opracowany już w 1909 roku, a uznanie samoyeda za odrębną rasę przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI) miało miejsce w czerwcu 1959 roku.

Samoyed - jak klasyfikuje go FCI?

Grupa 5: Szpice i psy ras pierwotnych.
Sekcja 1: Nordyckie psy zaprzęgowe.
Numer FCI: 212
Nie podlega próbom pracy.

Wygląd zewnętrzny

Samoyed to pies pociągowy, co sprawia, że jest silny i mocno zbudowany, a jednocześnie zdolny do szybkiego ruchu. Jego sylwetka jest niemal kwadratowa, o wyraźnie zaznaczonym kłębie, umięśnionym grzbiecie i zadzie oraz głębokiej klatce piersiowej. Ogon samoyeda jest długi, sięgający do stawu skokowego po jego wyprostowaniu, i obficie owłosiony. W spoczynku często zwisa, jednak jest osadzony wysoko. W ruchu pies nosi go zagięty nad grzbietem lub na boku. Łapy samoyeda są proste, mocne i dobrze umięśnione, co zapewnia mu stabilność i siłę. Porusza się swobodnie, bez najmniejszego wysiłku, a jego energia jest widoczna w każdym kroku. Szyja samoyeda jest umięśniona i noszona wysoko, co podkreśla jego dostojną postawę. Głowa samoyeda ma formę klina i cechuje się solidną budową oraz nieco wysklepioną czaszką. Można na niej zauważyć delikatną, charakterystyczną bruzdę między uszami. Czarne nos, wargi i obwódki oczu kontrastują z jasnym futrem, tworząc efektowną całość. Oczy samoyeda emanują miłym, serdecznym wyrazem, przypominającym uśmiech, co sprawia, że jego wygląd jest niezwykle przyjazny i zachęcający. Lekko uniesione kąciki warg dodatkowo podkreślają ten jedyny w swoim rodzaju wyraz pyska, który sprawia, jakby samoyed nieustannie się uśmiechał.

Szata samoyeda to jego znak rozpoznawczy, charakteryzująca się delikatnym połyskiem. Jego sierść jest gruba, podwójna, z gęstym, miękkim podszerstkiem oraz prostym, twardym włosiem okrywowym. Na szyi tworzy efektowną kryzę, sierść jest dłuższa także na portkach, czyli tylnej stronie pośladków. Ogon samoyeda jest obficie owłosiony; również między palcami psa oraz wewnątrz ucha znajduje się dużo sierści, co stanowi doskonałą ochronę przed mrozami północnej Syberii. Choć najczęściej samoyed kojarzony jest z białym kolorem, może występować również w odcieniu kremowym lub białym z biszkoptowymi znaczeniami.

Charakter

Samoyed to rasa psa, która wyróżnia się nie tylko swoim pięknym futrem, ale również złożonym charakterem, odzwierciedlającym jego bogatą historię użytkową. W przeszłości samoyedy pełniły funkcje psów zaprzęgowych, stróżujących oraz towarzyszących myśliwym, co sprawiło, że rozwinęły różnorodne cechy osobowości. Są to zwierzęta niezwykle inteligentne, ale także niezależne, co może skutkować pewnym stopniem uporu. Jak wiele psów północnych i pierwotnych, samoyed nie jest rasą, która skłonna byłaby chętnie wykonywać natychmiast dosłownie każde polecenie swojego opiekuna. Charakteryzuje się niezależnością oraz instynktem łowieckim, co sprawia, że wymaga przewodnika, który potrafi zrozumieć jego specyfikę i dostosować metody wychowawcze w odpowiedni sposób. Osoby, które oczekują psa posłusznego w 100%, mogą być rozczarowane wyborem tej rasy, gdyż samoyed woli działać według własnych zasad. Rola szeregowca to nie dla niego! Zamiast dążyć do perfekcyjnego wykonywania sztuczek, warto skupić się na budowaniu zdrowej relacji z psem i zrozumieniu jego potrzeb, co przyniesie lepsze rezultaty w codziennym współżyciu.

Pomimo swojego silnego charakteru, samoyed doskonale sprawdza się jako pies rodzinny. W odległych czasach, gdy zamieszkiwał Syberię, był nie tylko towarzyszem, ale także opiekunem dzieci plemienia Samojedów. Te wspaniałe psy są cierpliwe, łagodne i życzliwe, a ich chęć do zabawy czyni je idealnymi kompanami dla najmłodszych. Należy jednak pamiętać, że wszelkie zabawy z udziałem samoyeda powinny odbywać się pod kontrolą dorosłych, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno dzieciom, jak i psu. Co ważne, samoyedy są rasą pozbawioną agresji wobec ludzi; po odpowiednim ułożeniu są zazwyczaj bardzo przyjazne, nawet wobec nieznanych im osób, choć zdarzają się bardziej powściągliwe osobniki. 

Samoyed z pewnością ucieszy się z dostępu do ogródka, gdzie może swobodnie biegać i bawić się na świeżym powietrzu. Jednakże te wesołe i towarzyskie psy doskonale adaptują się do życia w bloku, pod warunkiem, że ich właściciele zapewnią im odpowiednią ilość ruchu. Samoyedy to energia i radość, nie znają pojęcia ciągłego kanapowego leniuchowania – potrzebują codziennych spacerów i aktywności fizycznej, aby utrzymać dobrą kondycję, również psychiczną. Właściwa ilość zabawy i stymulacji sprawi, że samoyed będzie w pełni zadowolony, niezależnie od tego, czy mieszka w domu z ogródkiem, czy w miejskim mieszkaniu. W przeszłości samoyedy pełniły również rolę stróżów, ale, co ważne, niekoniecznie obrońców. Choć te psy zazwyczaj nie wykazują agresji wobec obcych osób i nie nadają się do obrony, jak np. owczarki niemieckie, mogą być dość szczekliwe, co może stanowić problem w bloku. Kluczowe jest, aby już od szczeniaka pracować nad tym, aby samoyed nie zabierał głosu bez powodu. Ustanawianie odpowiednich reguł i wprowadzenie treningu pomoże w utrzymaniu spokoju w sąsiedztwie, a jednocześnie pozwoli na zachowanie naturalnych instynktów tego wspaniałego psa.

Wrażenie ogólne

Samoyed to pies o przyjaznym i łagodnym wyrazie, który emanować powinien radością i życzliwością. Majestatyczna sylwetka samoyeda jest mocna i zrównoważona, co sugeruje jego zdolności jako psa pracującego, ale również jako towarzysza. Podkreśla i zdobi ją wspaniałe, jasne, grube futro. Jego inteligentne, ciemne oczy powinny emanować ciepłem, a lekko uniesione uszy dodają mu czujności i zainteresowania otoczeniem. Samoyedy są znane ze swojego wesołego usposobienia oraz dużej potrzeby interakcji z ludźmi. W prezencji samoyeda widać pewność siebie, połączoną z łagodnością, co sprawia, że pies ten jest niezwykle atrakcyjny dla osób, które szukają wiernego i oddanego towarzysza. Wrażenie, jakie sprawia samoyed, powinno być zatem zbieżne z jego temperamentem – radosne i promieniujące pozytywną energią.

Jeśli rozważasz zakup samoyeda z wybranej już hodowli, zwróć uwagę na to, czy rodzice szczeniąt posiadają odpowiednie badania zdrowotne. To nie tylko szansa na lepsze zdrowie przyszłego pupila, ale również świadectwo odpowiedzialności hodowcy. Kolejnym istotnym punktem jest wygląd zarówno szczeniąt, jak i psów w hodowli. Dobrzy hodowcy psów tej rasy nie pozwolą sobie na to, aby szata ich samoyedów była w złej kondycji - skołtuniona, brudna czy przerzedzona. Pamiętaj, że piękne, dobrze utrzymane futro jest oznaką zdrowia i dobrego samopoczucia psa.

Samoyed: początki i korzenie rasy

Samoyed to rasa psa, która wywodzi się z północno-wschodnich rejonów Syberii, gdzie od wieków pełniła ważną rolę w życiu plemion Samojedów. Srogi, mroźny klimat północnych krańców Rosji znacząco wpłynął na charakter i wygląd tych psów. Dzięki przystosowaniu do skrajnych warunków atmosferycznych, samoyedy posiadają gęste, białe futro, które doskonale izoluje je od zimna, oraz silną i wytrzymałą budowę ciała, co czyni je doskonałymi towarzyszami w trudnych warunkach.Samojedzi wykorzystywali swoje psy nie tylko jako siłę pociągową (co było niezbędne, ponieważ nie mieli innych możliwości transportu), ale także jako pomocników podczas polowań na morsy oraz do pilnowania reniferów. Psy pełniły również rolę niań dla dzieci, czuwając nad ich bezpieczeństwem i towarzysząc im w codziennych zabawach, a także ogrzewały swoich właścicieli nocą w jurtach.

Pierwsze hodowle Samoyeda i zarys historyczny rasy

W II połowie XIX wieku wyprawy na biegun północny zyskały na intensywności, w duchu odkrywczości epoki wiktoriańskiej. Wiele z tych ekspedycji, inspirowanych przez naukowe ambicje i chęć zdobycia nowych terytoriów, zmagało się z ekstremalnymi warunkami lodowymi. Polarnicy oraz naukowcy biorący udział w ekspedycjach do odległych regionów szybko dostrzegli wyjątkowe zalety samoyedów jako psów pociągowych. Ich niezwykła wytrzymałość w trudnych warunkach atmosferycznych, a także umiejętność pracy w zespole sprawiły, że stały się one niezastąpionymi towarzyszami podczas intensywnych wypraw. Dodatkowo, inteligencja samoyedów oraz ich przyjazny charakter zyskały uznanie wśród badaczy i miłośników przyrody. W 1889 roku, brytyjski major Frederic Jacson po powrocie z wyprawy na Ziemie Księcia Józefa, gdzie z powodzeniem wykorzystywał zaprzęgi samoyedów, postanowił przywieźć kilka z tych wyjątkowych psów do Wielkiej Brytanii. Wśród przywiezionych samoyedów znalazł się jeden, którego z radością ofiarował brytyjskiej królowej Aleksandrze. Pozostałe psy trafiły w ręce zoologa Ernesta Scotta oraz jego żony Clary Killburn-Scott, którzy dostrzegli potencjał tych zwierząt i postanowili założyć pierwszą hodowlę samoyedów w Europie. 

Rozwój hodowli Samoyeda w Polsce

Choć pierwsze osobniki samoyeda pojawiły się w Polsce w latach 70. i 80. XX wieku, psy te długo pozostawały mało znane w naszym kraju. Dopiero w 1990 roku powstała pierwsza hodowla samoyedów w Polsce – Albus. Owoce pracy hodowców z Albusa miały istotny wpływ na odbudowanie populacji samoyeda w jego ojczyźnie, Rosji, co podkreśla znaczenie polskiej hodowli w międzynarodowej społeczności miłośników tej rasy. Wiele z pierwszych polskich hodowli samoyedów funkcjonuje do dziś, co świadczy o tym, że historia rasy w naszym kraju, choć nie jest bardzo długa, zdołała zbudować solidne fundamenty. Zainteresowanie samoyedami wciąż rośnie, co cieszy zarówno hodowców, jak i miłośników tej uroczej rasy. Co najważniejsze, samoyedy z polskich hodowli są cenione przez sędziów i hodowców nie tylko w Europie, ale i na całym świecie, co świadczy o ich wysokiej jakości i wspaniałych osiągnięciach.

Samoyed - szczeniak i jego potrzeby

Jak każde szczenię, samoyed wymaga odpowiedniego podejścia w okresie adaptacji do nowego otoczenia. Pierwsze dni w domu są kluczowe dla budowania więzi i zaufania, dlatego warto zadbać o komfort i spokój pupila. Ułatwienie mu tego procesu polega na stworzeniu przyjaznej atmosfery, w której piesek poczuje się bezpiecznie. W chwili powitania samoyeda w nowym miejscu, ważne jest, aby w domu znalazły się niezbędne akcesoria, takie jak legowisko, miski na jedzenie i wodę oraz zabawki, które pomogą mu w aklimatyzacji i dostarczą radości.

Jakie produkty kupić przed przybyciem Samoyeda do domu?

Przed pojawieniem się szczeniaczka w domu, nowy właściciel powinien odpowiednio się przygotować. Ważne jest, aby zaopatrzyć się w zapas karmy; początkowo zaleca się podawanie tej samej karmy, którą piesek jadł w hodowli, aby uniknąć problemów z układem trawiennym. Należy również zakupić łatwe do utrzymania w czystości miski na jedzenie i wodę, dostosowane do wielkości pupila. Warto również zainwestować w wygodne legowisko oraz miękkie zabawki i gryzaki, które zajmą szczeniaka i pozwolą mu się wyciszyć. Oprócz obroży lub szelek i smyczy, dobrym pomysłem jest zakup kilkumetrowej linki, aby piesek miał więcej swobody podczas spacerów. Takie przygotowanie pomoże stworzyć szczeniakowi komfortowe i bezpieczne środowisko w nowym domu.Jednym z najważniejszych zakupów dla każdego właściciela psa jest legowisko, które zapewni zwierzakowi wygodę i poczucie bezpieczeństwa. Może to być dobrze dobrany materacyk, dostosowany do indywidualnych potrzeb pupila, bądź urządzona klatka kennelowa z materacem lub specjalnym drybedem, idealnym na każdą porę roku. Kluczowe jest, aby klatka stała się azylem dla psa, miejscem, gdzie będzie mógł się zrelaksować i poczuć bezpiecznie. Należy jednak pamiętać, że pies powinien być odpowiednio nauczony korzystania z klatki – nie należy od razu go tam zamykać, lecz stopniowo wprowadzać, aby wykształcić pozytywne skojarzenia z tym miejscem. Starannie zaaranżowana przestrzeń w klatce pomoże stworzyć przytulny kącik, do którego pies chętnie będzie wracał.

Czy warto udać się do behawiorysty ze szczenięciem Samoyeda?

Wydawać by się mogło, że nie ma potrzeby udawania się z samoyedem do behawiorysty, skoro na razie nie zauważamy żadnych problemów. Jednak konsultacja z zoopsychologiem to krok, który może przynieść wiele korzyści, zwłaszcza w przypadku ras takich jak samoyed, które charakteryzują się dużą niezależnością. Specjalista pomoże właścicielowi uniknąć wielu potencjalnych błędów, które mogą wyniknąć z niewłaściwego podejścia do wychowania i komunikacji z psem. Warto jednak pamiętać, że behawiorysta powinien mieć doświadczenie z rasą, a także wiedzę o specyfice psów północnych i myśliwskich. Tylko wówczas można być pewnym, że zastosowane metody będą skuteczne i dostosowane do unikalnych potrzeb naszego pupila, co pomoże w zbudowaniu zdrowej relacji między psem a właścicielem.

Pies rasy Samoyed - ile kosztuje jego utrzymanie?

Samoyed to pies średniej wielkości. Jego wspaniała, gęsta sierść oraz aktywność fizyczna wymagają odpowiednich zasobów, zarówno finansowych, jak i czasowych. Utrzymanie samoyeda wiąże się z regularnym szczotkowaniem, kosztami żywności dobrej jakości oraz wizytami u weterynarza. Nie warto nastawiać się na bardzo tanie utrzymanie tego urokliwego psa.

Średnie miesięczne koszty utrzymania Samoyeda 

Średni miesięczny koszt utrzymania psa rasy samoyed może wynosić od 250 do 400 zł, w zależności od miejsca zamieszkania oraz jakości i marki karmy, jaką wybierzemy dla naszego pupila. Warto zaznaczyć, że podane kwoty dotyczą sytuacji, w której pies nie wymaga regularnych wizyt u lekarza weterynarii. Najważniejszym wydatkiem w codziennej opiece nad samoyedem jest odpowiedniej jakości karma, która zapewnia psu wszystkie niezbędne składniki odżywcze. Dodatkowo niezbędne są preparaty przeciwko pchłom i kleszczom, które chronią psa przed pasożytami. Od czasu do czasu warto także zainwestować w kosmetyki do pielęgnacji sierści oraz nowe zabawki, które umilą psu czas i wspierają jego aktywność fizyczną.

Dodatkowe wydatki związane z posiadaniem Samoyeda

Dodatkowym wydatkiem, na który często decydują się opiekunowie samoyedów, są wizyty u groomera. Pomimo że samoyeda się nie strzyże i nie wolno tego robić, wymaga on starannego wyczesywania swojej pięknej i efektownej szaty. Regularne wyczesywanie jest istotne, aby usunąć martwy włos oraz nadmiar podszerstka, co wpływa na zdrowie i komfort psa. Koszt takiej usługi może podnieść całkowite wydatki na utrzymanie psa o kwotę od 200 zł w górę, w zależności od tego, jak dużo pracy będzie miał groomer.
Posiadanie samoyeda wiąże się z nieplanowanymi wydatkami, w tym z koniecznością interwencji weterynaryjnych. To, że samoyed nie jest małym psem, niesie ze sobą dodatkowe ryzyko, w tym możliwość wystąpienia skrętu żołądka, co może wymagać kosztownej interwencji, sięgającej nawet kilku tysięcy złotych, szczególnie jeśli zdarzy się to poza godzinami pracy lecznicy. Oprócz kwestii zdrowotnych, warto także zaangażować samoyeda w różne formy treningu, takie jak obedience lub psie zaprzęgi, do których rasa ta została stworzona. Należy jednak mieć na uwadze, że wiąże się to nie tylko z wydatkami na same treningi, ale również na zakup odpowiedniego sprzętu.

Zdrowie i pielęgnacja Samoyeda

Samoyedy to rasa psów, która nie należy do przesadnie chorowitych, głównie dzięki swojemu użytkowemu charakterowi i długotrwałemu kształtowaniu w trudnych warunkach naturalnych. Te odporne zwierzęta radzą sobie z wieloma dolegliwościami, co jest zasługą ich historii jako psów pracujących. Niemniej jednak, jak każda rasa, samoyedy mają swoje specyficzne skłonności do pewnych problemów zdrowotnych. Znajomość tych predyspozycji jest istotna, gdyż umożliwiają lepsze monitorowanie zdrowia psa i zapewnienie mu odpowiedniej opieki.

Jakie choroby najczęściej dotykają Samoyedy?

Jak większości psów, również samoyedom zdarza się chorować. Wśród najczęstszych schorzeń, z jakimi mogą się borykać te cudowne czworonogi, znajdują się postępujący zanik siatkówki (PRA), problemy z nerkami, cukrzyca oraz dysplazja stawów biodrowych. Jako dość duże psy, samoyedy są również narażone na ryzyko skrętu żołądka, co może stanowić poważne zagrożenie dla ich zdrowia. Warto również zauważyć, że niektóre choroby, takie jak atopowe zapalenie skóry, mogą być wynikiem niewłaściwej pielęgnacji, dlatego odpowiednia dbałość o ich sierść i skórę jest kluczowa dla ich zdrowia i samopoczucia.

Czy i jak dbać o profilaktykę zdrowia Samoyeda?

Pierwszym krokiem do zmniejszenia ryzyka niektórych chorób jest wybór szczenięcia z odpowiedniej hodowli, ponieważ niektóre schorzenia, takie jak postępująca atrofia siatkówki (PRA) czy dysplazja stawów, mają często podłoże dziedziczne. W związku z tym warto inwestować czas w znalezienie hodowli, która skrupulatnie przeprowadza badania zdrowotne rodziców. Oprócz selekcji szczeniąt po zdrowych przodkach, istotne są również regularne kontrole weterynaryjne oraz właściwa dieta i aktywność fizyczna, które wspierają zdrowy rozwój i kondycję naszego pupila. Dysplazja stawów może jednak też rozwijać się niezależnie od zdrowia rodziców i początkowego stanu zdrowia samego szczeniaka. Ważne jest, aby zwrócić uwagę na czynniki, które mogą wpływać na kondycję stawów u młodego psa. Ciągłe chodzenie po schodach w młodym wieku lub śliskiej podłodze, takiej jak panele czy płytki, nie wpływa korzystnie na rozwój stawów i może prowadzić do problemów w przyszłości. Profilaktyka skrętu żołądka obejmuje dzielenie dziennej porcji jedzenia na małe posiłki, które powinny być podawane kilka razy dziennie. Należy również pilnować, aby pies odpoczywał przynajmniej godzinę po jedzeniu, co może pomóc w zapobieganiu temu groźnemu schorzeniu. Dbając o ogólne zdrowie psa, warto zwrócić szczególną uwagę na jego dietę. Jakość karmy to jedno, ale równie istotna jest jej ilość. Otyłość nie służy żadnemu psu, a nadwaga może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych, w tym do pogorszenia kondycji stawów. 

Codzienna pielęgnacja Samoyeda - czy jest trudna?

Pielęgnacja samoyeda wymaga przede wszystkim dużej systematyczności, mimo że nie ma konieczności czesania go codziennie. Kluczowym elementem pielęgnacji jest dokładne wyczesywanie i rozczesywanie podszerstka, ponieważ niewłaściwe dbanie o sierść może prowadzić do kołtunienia i filcowania, co niestety często się zdarza. Regularne czesanie poprawia kondycję skóry i zwiększa jej wentylację, skutecznie usuwając martwy włos i zapobiegając stanom zapalnym. Podczas szczotkowania grubej sierści samoyeda warto przytrzymywać ręką włos u góry wyczesywanej partii, co umożliwia dokładniejsze rozczesywanie tej, która znajduje się poniżej. Jeśli systematycznie dba się o futro samoyeda, pielęgnacja nie zajmuje więcej niż 2 godziny tygodniowo. Regularne i staranne wyczesywanie sprawia, że samoyed wygląda pięknie i efektownie, co jest istotne nie tylko z estetycznego punktu widzenia, ale także dla zdrowia jego skóry.

Samoyedów nigdy nie wolno strzyc: ani samodzielnie, ani zlecając tę usługę groomerowi. Odpowiedzialny groomer zresztą nie podejmie się raczej tego zadania, bo zdaje sobie sprawę, że futro samoyeda chroni go nie tylko przed zimnym powietrzem, ale również przed szkodliwymi promieniami słonecznymi. Zgolenie sierści może prowadzić do poważnych konsekwencji. Zgolona sierść traci swoją wartość ochronną. Ważne jest, aby dbać o futro samoyeda poprzez regularne szczotkowanie, a nie jego usuwanie i skracanie.

Hodowle Samoyeda w Polsce (FCI)

Albus - jest jedną z pierwszych hodowli samoyedów w Polsce, znajduje się w Gdańsku
Arctic Challenge - hodowla samoyedów oraz alaskan malamutów w Warszawie
Magia Syberii - hodowla mieści się w Ostrowcu Świętokrzyskim, hoduje samoyedy i fińskie lapphundy
Kraina Obłoków - hodowla samoyedów z Krosna
The Glow of the Snowy Star - hodowla samoyedów w woj. kujawsko-pomorskim (Tur-Szubin i Łaszewo-Brodnica).

Artykuł nie ma charakteru reklamowego powyższych hodowli, podane są jedynie jako przykład reprezentacyjny.

Rasy pokrewne

Rasy pokrewne samoyedowi, takie jak siberian husky, alaskan malamute i pies grenlandzki, łączy z nim ich pierwotne przeznaczenie – ciągnięcie zaprzęgów w trudnych warunkach tajgi i tundry. Wśród tych ras samoyedy wyróżniają się swoją wszechstronnością, wykorzystując swoje umiejętności nie tylko do pracy, ale również jako towarzysze ludzi. Największym i najsilniejszym z tych psów jest alaskan malamute, który zyskuje wielu miłośników dzięki swoim imponującym rozmiarom i sile. Z kolei siberian husky cenione były na Alasce przede wszystkim za szybkość. Zdarzają się wśród nich psy o niebieskich oczach, a także różnookie. Husky dziś są jedną z najpopularniejszych ras na świecie. Natomiast pies grenlandzki jest z tych ras najbardziej pierwotny i nie cieszy się tak dużą popularnością, co może wynikać także z jego mniejszej adaptacji do współczesnego życia domowego.

Wszystkie te rasy łączy zamiłowanie do ruchu i potrzeba aktywności. To sprawia, że są idealnymi towarzyszami dla osób prowadzących aktywny tryb życia. Charakteryzują się także pewną dozą niezależności. Potrafią funkcjonować samodzielnie, ale jednocześnie są przyjazne wobec człowieka i pozbawione agresji wobec niego.