Shar Pei – charakterystyczny wygląd i delikatne wnętrze. Co warto wiedzieć o tej rasie?


Shar pei to jedna z najbardziej niezwykłych i charakterystycznych ras psów. Można powiedzieć, że to taki psi kosmita... Jego mocna sylwetka, duża głowa przypominająca hipopotama, głęboko osadzone oczy i ciało pokryte fałdami skóry sprawiają, że trudno go pomylić z jakąkolwiek inną rasą. Mało brakowało, by shar pei całkowicie zniknął z powierzchni ziemi – jeszcze w drugiej połowie XX wieku był bliski wyginięcia. Poznaj te pomarszczone psy – jaka to rasa i czy powinna z tobą zamieszkać?
Wzorzec rasy i kluczowe cechy
Klasyfikacja według FCI – do jakiej grupy należy Shar Pei?
Numer wzorca FCI: 309
Grupa 2 – Pinczery i sznaucery, molosy, szwajcarskie psy do bydła
Sekcja 2.1 – Molosy typu mastifa
Nie podlega próbom pracy.
Shar pei to pies o charakterystycznym wyglądzie i specyficznym usposobieniu, który współcześnie łączy w sobie cechy psa stróżującego i towarzysza.
Czym wyróżnia się wygląd psa rasy Shar Pei?
Ten wspaniały pies, szarpej, to stwór, którego trudno pomylić z jakąkolwiek inną rasą. Nawet osoby nieznające się na psach zazwyczaj bez trudu potrafią go rozpoznać. To jeden z najbardziej oryginalnych przedstawicieli psiego świata. Jego wygląd przyciąga wzrok: od charakterystycznych fałd skóry, przez masywną sylwetkę, po głowę o „hipopotamim” profilu. Psy tej rasy mierzą od 44 do 51 cm w kłębie i ważą zazwyczaj do 25 kg. Samce są z reguły masywniej zbudowane niż suki. Grzbiet powinien być krótki i mocny, zad raczej poziomy. Charakterystyczny ogon – gruby i okrągły u nasady, ostro zakończony – noszony jest wysoko nad grzbietem, zakręcony lub zawinięty na bok.
Kończyny tego psa są silne, średniej długości i proste, porośnięte przylegającą sierścią, ze stosunkowo nisko osadzonym stawem skokowym.
Głowa shar peia wydaje się większa, niż jest w rzeczywistości – to efekt licznych fałd skórnych. Kufę określa się jako krótką, szeroką i jakby „napompowaną”, z charakterystycznymi faflami. Istnieją jednak psy w bardziej pierwotnym typie, u których nie jest ona tak mięsista. Oczy mają kształt migdałów, są ciemne i – zgodnie z opisem wzorca – nadają psu nieco ponury wyraz. Uszy są małe, grube, wysoko osadzone, z końcówkami skierowanymi w stronę oczu. Mają kształt trójkąta równobocznego. Kolejnym znakiem rozpoznawczym shar peia jest duży nos o szerokich nozdrzach; pożądany jest czarny, ale w przypadku jaśniejszych umaszczeń dopuszcza się nosy w tonacji zgodnej z kolorem sierści. Unikalna cecha rasy to także język, dziąsła, podniebienie i wargi koloru niebieskoczarnego.
Skóra shar peia to jedna z jego najbardziej rozpoznawalnych cech, obok charakterystycznej głowy i języka o nietypowym zabarwieniu. U szczeniąt fałdy pokrywają całe ciało. Można odnieść wrażenie, jakby piesek urodził się w zbyt dużej skórze, do której dopiero będzie musiał dorosnąć. W dorosłym wieku tak duża liczba fałd nie jest już pożądana – zgodnie ze wzorcem rasy, powinny one pozostać jedynie na głowie, szyi w obrębie kłębu oraz przy nasadzie ogona. Ich obecność na dalszych partiach ciała – jak grzbiet czy zad – nie jest mile widziana ani przez hodowców, ani sędziów kynologicznych.
Oprócz fałd istotną cechą shar peia jest także jego wyjątkowa sierść. Jest krótka (nie dłuższa niż 2,5 cm), bardzo sztywna i twarda w dotyku – niczym szczecina. Wyrasta prostopadle do skóry, pod kątem 90 stopni. Jedynie na kończynach sierść jest bardziej przylegająca. Shar pei nie posiada podszerstka, co oznacza, że nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji, ale jednocześnie jest bardziej wrażliwy na niskie temperatury.
Usposobienie i zachowanie – jaki charakter ma Shar Pei
Shar pei to pies, który zaskakująco dobrze odnajduje się w mieszkaniu – nie potrzebuje ogromnej przestrzeni ani nadmiaru bodźców. Mówi się, że ta rasa psa posiada umiarkowany temperament, który sprawia, że świetnie sprawdzi się jako kompan osoby ceniącej spokój, domowe rytuały i wieczory z serialem. Jest psem czystym, stosunkowo cichym i nienarzucającym się, co czyni go idealnym lokatorem bloków i kamienic. Jednak mimo wielu zalet, shar pei nie jest rasą dla każdego. Choć może być wymarzonym przyjacielem domatora, jego specyfika wymaga od opiekuna czegoś więcej niż tylko sympatii do psów.
To na co dzień miły i spokojny towarzysz, jednak shar pei charakter ma niezupełnie łatwy. Wyróżnia go bardzo duża niezależność, która może zaskoczyć osoby przyzwyczajone do psów łatwych w prowadzeniu. Ten pies jest inteligentny, ale zupełnie nie ma ambicji, by spełniać oczekiwania swojego opiekuna – jego priorytety są zupełnie inne niż bezwzględne posłuszeństwo. Kto liczy na „psa na pilota”, szybko wpadnie przy shar peiu w rozpacz. To rasa zdecydowanie nie dla osób apodyktycznych, niecierpliwych czy niemających doświadczenia w pracy z psami. Shar pei wymaga cierpliwości, wyczucia i konsekwencji – opiekun musi wiedzieć, kiedy odpuścić, by nie zaprzepaścić dotychczasowych efektów wspólnej pracy, bo pies ten doskonale zapamiętuje wszelkie wyjątki i okazje do omijania zasad. Nie da się go „złamać” – shar pei to partner z własnym zdaniem, a nie szeregowy, który słucha rozkazów bez refleksji.
Zdecydowany charakter shar peia w połączeniu z jego niezależnością może dawać o sobie znać szczególnie podczas spacerów. Warto pamiętać, że rasa ta ma w swoim rodowodzie psy używane zarówno do pilnowania, jak i walk – nieprzypadkowo została zaklasyfikowana do grupy molosów, obok mastifów. Shar pei nie szuka konfliktów, ale też nie pozwoli sobie dmuchać w kaszę. Jeśli inny pies go sprowokuje, z pewnością odpowie. Z tego względu w miejscach publicznych powinien być prowadzony na smyczy, a opiekun musi uważnie obserwować otoczenie i umiejętnie unikać potencjalnie napiętych sytuacji. Przyda się tu wyobraźnia oraz przede wszystkim dobra znajomość psich zachowań – shar pei nie jest psem, którego można prowadzić „na autopilocie” wśród innych psów, ale przy rozsądnym podejściu spacer z nim jest bezpieczny i bezproblemowy.
Shar pei nie należy do psów, które lubią marnować energię bez powodu – to spokojny obserwator, który sam rzadko prowokuje konflikty z innymi psami. Potrafi się postawić, ale nie jest awanturnikiem. Jako stróż jest czujny, lecz nie hałaśliwy – odzywa się tylko wtedy, gdy rzeczywiście coś się dzieje, co czyni go idealnym psem do mieszkania w bloku. W razie wtargnięcia intruza nie zawaha się jednak stanąć w obronie swojego terytorium i ukochanych domowników – w końcu to prawdziwy molos, wierny i lojalny obrońca.
Choć shar pei nie jest olbrzymem, jego siła fizyczna i upór mogą sprawić trudność mniej sprawnym osobom, zwłaszcza podczas spacerów. Nie jest idealnym wyborem dla przeciętnego seniora, który szuka psa lekkiego, łatwego do utrzymania na smyczy i chętnego do bezwarunkowego posłuszeństwa. Natomiast w rodzinach sprawdzi się dobrze, o ile rozumie się jego charakter. To pies zrównoważony, cierpliwy i zazwyczaj łagodny wobec dzieci, jednak jak zawsze w przypadku relacji dzieci–pies niezbędna jest obecność dorosłych. Trzeba dbać o to, by pies nie czuł się osaczony ani zaczepiany w nieodpowiedni sposób, a dziecko miało szacunek do zwierzęcia i jego granic.
Na co dzień shar pei nie jest nachalny – wręcz przeciwnie, wiele czasu spędza samodzielnie, obserwując domowy świat lub śpiąc. Jednak wobec bliskich potrafi nagle rozkwitnąć – podejść, położyć łeb na kolanach, wcisnąć się na kanapę lub wyrazić swoje przywiązanie w inny czuły sposób. To pies, który – choć pozornie zamknięty w sobie – bardzo silnie przywiązuje się do swoich opiekunów. Jest lojalny, wierny i nie zapomina o tych, którzy są dla niego ważni. W relacji ze swoim człowiekiem potrafi być naprawdę wyjątkowym, cichym, ale bardzo oddanym towarzyszem.
Sylwetka i sposób poruszania się
Shar pei nawet sylwetką odróżnia się od większości innych ras. Jest psem zwartym i mocnym. Linia górna za kłębem lekko się zapada, by potem znów unieść się w stronę zadu. “Pies szarpej” porusza się swobodnym i zdecydowanym kłusem. W miarę wzrostu tempa może ustawiać nieco zbieżnie łapy.
Praktyczna porada: Shar Pei to rasa, która ceni spokój i rutynę. Najlepiej czuje się w przewidywalnym środowisku, dlatego warto trzymać się stałych godzin spacerów, karmienia i odpoczynku. Unikaj częstych zmian otoczenia i nadmiernej stymulacji – dzięki temu Twój Shar Pei będzie spokojniejszy i bardziej zrównoważony.
Szczenięta Shar Pei – potrzeby i wymagania w pierwszych miesiącach życia
Jak przygotować dom na pojawienie się szczeniaka Shar Pei?
Przygotowanie domu na przyjęcie szczeniaka shar peia warto rozpocząć od solidnego przygotowania merytorycznego. Najlepiej nie ograniczać się tylko do lektury w internecie, ale porozmawiać z doświadczonymi hodowcami oraz opiekunami shar pei, którzy chętnie dzielą się praktycznymi wskazówkami. Opiekun, który wie, czego się spodziewać, będzie lepiej przygotowany na codzienne wyzwania związane z pielęgnacją skóry, żywieniem i wychowaniem tego niecodziennego psa. Tu mała wskazówka: kontaktując się z hodowcami, pisz poprawnie nazwę rasy! Wielu z nich widząc w treści maila np. “pies sharpay” nie ma wcale ochoty na dalszy kontakt.
Gdy decyzja o adopcji szczenięcia jest już podjęta, czas skompletować wyprawkę – potrzebne będą miski (najlepiej stabilne, cięższe, by szczeniak nie bawił się nimi), wygodne legowisko, bezpieczne zabawki, dobrej jakości karma oraz przysmaki do nagradzania. W domu należy wyznaczyć spokojne miejsce, które stanie się azylem dla psa – legowisko powinno być umieszczone z dala od ciągów komunikacyjnych i miejsc narażonych na hałas. Konieczne jest również zabezpieczenie przestrzeni: usunięcie lub ukrycie kabli, schowanie środków czystości, leków, roślin trujących dla psa oraz drobnych przedmiotów, które mogłyby zostać połknięte. Shar pei to rasa wrażliwa, która potrzebuje stabilnego i bezpiecznego środowiska od samego początku – dobrze zorganizowana przestrzeń domowa pomoże mu lepiej odnaleźć się w nowej rzeczywistości.
Niezbędne akcesoria do pielęgnacji młodego Shar Peia
W przypadku shar peia pielęgnacja ma ogromne znaczenie – nie tylko ze względów estetycznych, ale przede wszystkim zdrowotnych. Warto od razu skompletować zestaw podstawowych akcesoriów pielęgnacyjnych, który pomoże utrzymać psa w dobrej kondycji. Na pierwszym miejscu znajdują się czyściki do fałd skórnych – najlepiej delikatne waciki lub chusteczki przeznaczone dla zwierząt, które pomogą usuwać wilgoć i zanieczyszczenia, gromadzące się w załamaniach skóry. Regularne czyszczenie zapobiega powstawaniu stanów zapalnych i infekcji. O najlepiej sprawdzające się produkty pytaj hodowcę swojego pieska.
Do czesania przyda się włosiana szczotka lub gumowa rękawica – mimo że shar pei ma krótką sierść, intensywnie linieje dwa razy w roku. Czesanie raz–dwa razy w tygodniu znacząco zmniejszy ich ilość w domu.
Kąpiele należy przeprowadzać w razie potrzeby, ale zawsze z użyciem delikatnego, hipoalergicznego szamponu przeznaczonego dla psów o wrażliwej skórze. Przydadzą się też ręczniki z mikrofibry i mata antypoślizgowa do wanny lub brodzika – dla komfortu i bezpieczeństwa psa.
Warto także mieć nożyczki lub cążki do pazurów, choć w wielu przypadkach aktywny pies ściera je samodzielnie. Zestaw pielęgnacyjny uzupełnić o pastę i szczoteczkę do zębów, by dbać o higienę jamy ustnej od najmłodszych lat.

Historia rasy – skąd pochodzi Shar Pei?
Pierwsi przedstawiciele i rozwój rasy na świecie
Kto by pomyślał, że niezwykły, pomarszczony pies szarpej to jedna z najstarszych psich ras na świecie? Jej historia sięga ponad dwóch tysięcy lat. Pierwsze wzmianki o tych psach pochodzą z czasów dynastii Han, czyli z okresu między III wiekiem p.n.e. a III wiekiem n.e. Rasa wywodzi się z południowych Chin, najprawdopodobniej z prowincji Kwantung. Shar pei był wykorzystywany wszechstronnie – do pilnowania gospodarstw i bydła, w walkach psów, a także do polowań. W odróżnieniu od swojego kuzyna, chow chowa, rzadziej kończył w chińskim garnku. Los rasy wydawał się dość stabilny aż do czasów Wielkiej Rewolucji Kulturalnej w Chinach. Wtedy to posiadanie shar pei zostało uznane za przejaw burżuazyjnego luksusu, co skutkowało nałożeniem bardzo wysokich podatków na ich właścicieli. To posunięcie niemal doprowadziło do wyginięcia rasy. Shar pei przetrwał dzięki nielicznym osobnikom wywiezionym do Hong Kongu, gdzie w latach 60. XX wieku opracowano pierwszy oficjalny wzorzec. W kolejnej dekadzie chińscy hodowcy zwrócili się o pomoc do kynologów ze Stanów Zjednoczonych – wówczas rasa była uznawana za najrzadszą na świecie, z zaledwie kilkudziesięcioma żyjącymi psami. Amerykanie nie tylko podjęli wyzwanie, ale także zakochali się w tych niezwykłych psach – shar pei szybko zdobył popularność w USA, co przyczyniło się również do jego ekspansji na kontynencie europejskim.
Jak wygląda hodowla Shar Pei w Polsce?
Ciekawe, oryginalne, pomarszczone psy – jaka to rasa? Rzadka i… droga. Przynajmniej długo uchodziła za taką na świecie, również w Polsce. Pierwsze shar pei oficjalnie pojawiły się nad Wisłą w latach 80. XX wieku. Mimo wzbudzającego zainteresowanie wyglądu, nie zdobyły szturmem serc Polaków. Mają jednak grono miłośników ceniących właśnie je. Na wystawach pojawiają się dość regularnie, choć ich reprezentacja nie jest liczna. Choć nie ma ich wiele, sytuacja nie jest dla nich tak niekorzystna. Rasa niełatwa w prowadzeniu i pielęgnacji nie zasługuje na stanie się ofiarą mody.
Koszty utrzymania – czy Shar Pei jest wymagający finansowo?
Miesięczne wydatki – ile trzeba przeznaczyć na opiekę nad Shar Peiem?
Specyficzne potrzeby mogą generować nieco wyższe koszty niż w przypadku przeciętnego psa tej wielkości. Koszty podstawowe to oczywiście dobrej jakości karma – choć rasa ta nie wymaga diety bardzo wysokobiałkowej, wskazane są produkty dopasowane do wrażliwego układu pokarmowego i skóry, nieraz specjalistyczne, co może podnieść cenę. Do tego dochodzą przysmaki, profilaktyczne wizyty u weterynarza, regularne szczepienia, odrobaczanie i zabezpieczenie przeciw kleszczom i pchłom. Już na starcie trzeba się również liczyć z wydatkami na wyprawkę: legowisko, miski, smycz, szelki lub obroża, kosmetyki pielęgnacyjne (np. hipoalergiczny szampon), preparaty do czyszczenia fałd, uszu i oczu. Miesięczny koszt utrzymania shar peia po skompletowaniu wyprawki to przeciętnie około 300–500 zł, w zależności od jakości karmy, używanych preparatów i ewentualnych dodatkowych wizyt weterynaryjnych.
Dodatkowe opłaty związane z opieką nad tą rasą
W przypadku shar peia należy liczyć się z dodatkowymi opłatami, które wynikają przede wszystkim z jego skłonności do problemów zdrowotnych. Choć nie każdy przedstawiciel rasy będzie wymagał stałej opieki weterynaryjnej, shar pei stosunkowo często miewa problemy skórne, alergie i stany zapalne – zwłaszcza uszu i fałdów skórnych. Często pojawiają się też alergie pokarmowe, które mogą zmusić opiekuna do przejścia na dietę BARF (opartą głównie na surowym mięsie) lub zakupu droższych, specjalistycznych karm eliminacyjnych, niskobiałkowych czy hipoalergicznych. Z punktu widzenia zachowania, odpowiednio prowadzony shar pei nie powinien sprawiać większych problemów. Jednak to pies niezależny, o silnej osobowości, dlatego warto rozważyć kontakt z doświadczonym trenerem, który rozumie charakter tej rasy, a także zapisanie psa do psiego przedszkola już od szczenięctwa. Wszystkie te aspekty mogą generować dodatkowe koszty, które warto uwzględnić w planowaniu domowego budżetu.
Zdrowie Shar Peia – na co zwrócić szczególną uwagę?
Najczęstsze dolegliwości i choroby u Shar Pei
Shar pei to rasa o wyjątkowym wyglądzie, ale też jedna z bardziej chorowitych. Często cierpią na gorączkę shar pei, która może prowadzić do amyloidozy – poważnej choroby nerek i wątroby. Mają też skłonność do problemów skórnych, zapaleń uszu, podwinięcia powiek (entropium) i nadreaktywności układu odpornościowego, co objawia się m.in. mastocytozą. Mają również skłonność do najróżniejszego rodzaju alergii, w tym alergii pokarmowych. Z tego powodu opieka nad psem tej rasy może okazać się wymagająca i obciążająca domowy budżet.
Profilaktyka zdrowotna – jak wspierać odporność Shar Peia?
Aby skutecznie wspierać odporność shar peia, należy podejść do jego pielęgnacji i żywienia w sposób świadomy i kompleksowy. Duże znaczenie ma codzienna dbałość o skórę – fałdy, które są jedną z najbardziej charakterystycznych cech tej rasy, mogą niestety sprzyjać namnażaniu się bakterii i grzybów, jeśli nie są odpowiednio pielęgnowane. Zaniedbane mogą szybko doprowadzić do stanów zapalnych, które osłabiają cały organizm. Warto też kontrolować uszy – małe i ciasno osadzone są szczególnie podatne na infekcje, a także oczy i zęby, ponieważ problemy w tych obszarach również obciążają układ odpornościowy.
Nie mniej ważna jest dieta, która powinna być dostosowana do specyfiki rasy. Wbrew obecnej modzie na karmy wysokobiałkowe, shar pei zwykle lepiej funkcjonuje na karmie o obniżonej zawartości białka – zalecane jest, by w diecie znajdowało się około 20% białka. Nadmiar białka może nasilać problemy skórne, na które rasa jest predysponowana. Odpowiednio zbilansowane karmy powinny również dostarczać witamin z grupy B, które wspierają regenerację skóry oraz działanie układu nerwowego, a także niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych Omega-3 i Omega-6, które wpływają korzystnie na kondycję skóry, sierści i odporność. Dobrze dobrane żywienie i regularna pielęgnacja to podstawa zdrowia shar peia. Choć ogólne zasady dbania o zdrowie i odporność shar peia można poznać z artykułów i poradników, warto pamiętać, że każda rasa – a szczególnie tak wyjątkowa jak shar pei – ma swoje specyficzne potrzeby, które najlepiej zna doświadczony hodowca lub weterynarz pracujący z tą rasą na co dzień. Dlatego wszelkie wątpliwości dotyczące żywienia, pielęgnacji skóry, profilaktyki czy objawów mogących świadczyć o problemach zdrowotnych najlepiej konsultować właśnie z takimi specjalistami. Hodowcy, którzy znają swoje linie hodowlane i ich ewentualne predyspozycje, często potrafią doradzić najtrafniejsze rozwiązania już na wczesnym etapie życia psa. Z kolei lekarz weterynarii z doświadczeniem w pracy z shar peiami będzie w stanie trafnie ocenić sytuację i dobrać odpowiednie postępowanie, biorąc pod uwagę unikalne cechy tej rasy.
Codzienna pielęgnacja fałdek i skóry – czy to trudne?
Pielęgnacja shar peia wymaga szczególnej uwagi, mimo że jego sierść jest krótka, sztywna i nie posiada podszerstka. Psy tej rasy kąpie się w razie potrzeby, używając delikatnych, najlepiej hipoalergicznych szamponów przeznaczonych dla psów o wrażliwej skórze. Fałdy skórne, zwłaszcza u młodych psów, wymagają systematycznej kontroli – mogą zatrzymywać wilgoć i zanieczyszczenia, co sprzyja infekcjom. Należy je przemywać i dokładnie osuszać. Zaniedbanie pielęgnacji w tym aspekcie grozi zarówno chorobami skóry, jak też odparzeniami. Szczotkowanie nie musi być częste, ale warto je wykonywać chociaż raz lub dwa razy tygodniowo włosianą szczotką. Chodzi głównie o to, by usunąć martwy włos i nieco zmniejszyć charakterystyczny dla rasy intensywny zapach. Bardzo ważna jest także kontrola uszu – są małe, ciasno osadzone i słabo wentylowane, co zwiększa ryzyko stanów zapalnych. Należy je regularnie sprawdzać i delikatnie czyścić specjalnymi preparatami. Warto również obserwować okolice oczu, ponieważ opadająca skóra może powodować podrażnienia – w przypadku niepokojących objawów dobrze jest skonsultować się z weterynarzem. Dzięki systematycznej i świadomej pielęgnacji shar pei może długo cieszyć się zdrową skórą i dobrą kondycją.
Specyficzna sierść shar peia, choć krótka i sama w sobie łatwa w pielęgnacji, ma pewną szczególną cechę. Wydziela ona dość intensywny, charakterystyczny zapach, który nie każdemu przypadnie do gustu. Nie jest to efekt braku higieny ani choroby, ale naturalna cecha tej rasy, związana zarówno z typem okrywy włosowej, jak i pracą gruczołów skórnych. Nawet regularnie kąpany i zadbany shar pei może pachnieć „po swojemu”, a zapach ten potrafi być wyczuwalny w całym domu. Z tego względu przyszły opiekun powinien dobrze przemyśleć decyzję o wyborze tej rasy – szczególnie jeśli on lub ktoś z domowników ma wrażliwy węch.
Na to zwróć uwagę: Skóra Shar Peia wymaga szczególnej troski. Charakterystyczne fałdy mogą zatrzymywać wilgoć i brud, co sprzyja podrażnieniom i infekcjom. Regularnie przeglądaj i delikatnie osuszaj zagłębienia w skórze, zwłaszcza po kąpieli czy spacerze w deszczu. To prosty nawyk, który pomoże uniknąć wielu problemów zdrowotnych.
Polecane hodowle Shar Pei zarejestrowane w FCI
Shar pei nie jest w Polsce bardzo popularną rasą. Można jednak znaleźć jej przedstawicieli na wystawach psów rasowych, a także trochę hodowli.
- Fałdomania – Dąbrowa Chełmińska k. Bydgoszczy
- Make a Memory - Kąty Wrocławskie
- Ruff Pei – Warszawa.
Artykuł nie ma charakteru reklamowego powyższych hodowli, podane są jedynie jako przykład reprezentacyjny.
Rasy podobne do Shar Pei
Shar pei to rasa na tyle charakterystyczna, że trudno znaleźć jej prawdziwy odpowiednik – jednak istnieją rasy, które są z nim blisko spokrewnione lub pod pewnymi względami podobne. Przede wszystkim warto wspomnieć o chow chow, który uznawany jest za najbliższego kuzyna shar peia. Warto dodać, że są to rasy pochodzące z Chin, mają niezależny charakter i niebiesko-czarny język, choć chow chow wyróżnia się bujną, grubą sierścią i nieco bardziej wyniosłym usposobieniem. Mało kto wie, że chow chow może być długo- i krótkowłosy, obie odmiany jednak mają dwuwarstwowe, grube futro. Jest bardzo prawdopodobne, że razem z shar pei mają wspólnych przodków. Kolejną rasą wartą uwagi jest tosa inu, japoński molos o spokojnym, opanowanym charakterze. Shar pei dzieli z tosą cechy budowy i rezerwy wobec obcych, choć tosa jest znacznie większy. Trzecią rasą jest mastif tybetański, czyli potężny stróż z gór Tybetu, również o silnym charakterze i potrzebie konsekwentnego prowadzenia. Możliwe, że należał do przodków shar pei. Wszystkie te rasy, podobnie jak shar pei, nie są łatwe w wychowaniu, ale lojalność wobec rodziny i wyjątkowa uroda zjednują im wielu oddanych miłośników.
